6136 sayılı Yasaya aykırılık - kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/21992 Esas 2020/11819 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/21992
Karar No: 2020/11819
Karar Tarihi: 01.06.2020

6136 sayılı Yasaya aykırılık - kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/21992 Esas 2020/11819 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kasten yaralama suçundan adli para cezası verilmesine karar verdi. Ancak, adli para cezasının nevine ve miktarına göre hüküm kesin nitelikte olduğu için temyiz edilemeyeceği belirtildi ve sanık müdafiinin temyiz istemi reddedildi. Ayrıca, sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan verilen hüküm, gerekçesiz açıklandığı için bozuldu. Kararda, hüküm açıklanması için gerekçenin yazılması, kanıtların tartışılması ve suçun nitelendirilmesinin yapılması gerektiği vurgulandı. Kanun maddeleri olarak, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Yasanın geçici 2. maddesi, CMK'nın 317. maddesi, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141/3, CMK'nın 34 ve 230 maddeleri ve Ceza Genel Kurulu'nun 18.11.2014 tarihli kararı, 6136 sayılı Yasa ve CMK'nın 231/11 ve 321. maddeleri belirtilmiştir.

8. Ceza Dairesi 2017/21992 E. , 2020/11819 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : 6136 sayılı Yasaya aykırılık, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde,
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hükmün, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, sanık müdafiin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince,
CMK.nın 231/11. maddesine göre hükmün açıklanmasına yönelik kararda; Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141/3, CMK.nın 34 ve 230 maddeleri ve Ceza Genel Kurulu"nun 18.11.2014 gün, 2013/8-830 esas ve 2014/502 sayılı kararı uyarınca hükmün gerekçesinde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazılması, kanıtların tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen kanıtlar ile mahkemece ulaşılan kanaatin, sanığın suç oluşturduğu veya oluşturmadığı sabit görülen fiilin belirtilmesi ve bu fiilin nitelendirilmesinin yapılması suretiyle infazı kabil bir hüküm kurulması gerekirken, gerekçesiz olarak açıklanması geri bırakılan karara atıf yapılmak suretiyle hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün, sair hususlar incelenmeksizin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.