MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6197 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanıklar hakkında hüküm kurulurken TCK 62/1. maddesi gereğince temel cezada 1/6 indirim yapılırken netice olarak 1 ay 20 gün hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken hesap hatası sonucu 1 ay 10 gün hapis cezasına hükmedildikten sonra, hapis cezasının paraya çevrilmesi sonucunda 2000 TL yerine 1600 TL adli para cezasına hükmedilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanıklar tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
... dışındaki sanıklar hakkında hüküm kurulurken, sanık ..."nun isminin ... olarak yazılması,
Kanuna aykırı ve sanıklar müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye uygun olarak, 2 nolu hüküm fıkrasından "Mustafa Mumcu" isminin çıkartılarak, "..." isminin yazılması suretiyle başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.