Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/863 Esas 2020/1363 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/863
Karar No: 2020/1363
Karar Tarihi: 19.02.2020

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/863 Esas 2020/1363 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana 9. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve sanığın atılı suçlardan beraatine hükmeden karar, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda kaldırılmıştır. Ancak, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi-fıkrası gereği, suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz edilir. Bu nedenle, daha önce ve sonradan yürürlüğe giren kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak lehe olan hükmün belirlenmesi gerekmektedir. Bu prensip göz önünde bulundurulmadığı için Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi, sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve çocuğun cinsel istismarı suçlarından mahkumiyetlerine dair kurulan hükümlerin kaldırılmasına karar vermiştir. Kanun maddeleri olarak, 6545 sayılı Kanun'un 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanun'un 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde cinsel dokunulmazlığa karşı suçlar, 6763 sayılı Kanun'la da TCK'nın 103. maddesinin yeniden düzenlenmesi belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2019/863 E. , 2020/1363 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan beraatine dair Adana 9. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 14.11.2017 gün ve 2017/65 Esas, 2017/361 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak atılı suçlardan mahkumiyeti

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Bölge Adliye Mahkemesince duruşmalı yapılan istinaf incelemesinde ilk derece mahkemesince verilen beraat hükümlerinin kaldırılmasının ardından sanık hakkında atılı suçlardan mahkumiyet hükümleri kurulduğu sırada 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların ve 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla TCK’nın 103. maddesinin yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle belirlenecek lehe kanuna göre mahkumiyet hükümleri kurulması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 18.10.2018 gün ve 2018/527 Esas, 2018/2207 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükümlerin kaldırılarak sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve çocuğun cinsel istismarı suçlarından mahkumiyetlerine dair kurulan hükümlerin 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine 19.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.