Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8096 Esas 2019/235 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8096
Karar No: 2019/235
Karar Tarihi: 09.01.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8096 Esas 2019/235 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların mağdur üzerinde kasten yaralama suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyetlerine karar verilmiş, ancak sanıkların mağduru kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu kapsamında da yaraladığı belirlenmiş ve bu nedenle mahkumiyetlerine ilişkin karar bozulmuştur. Sanıkların, Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 2.000,00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir. Kanun maddeleri şu şekildedir:
- Türk Ceza Kanunu'nun 86/2. maddesi: Kasten yaralama suçu
- Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi: Şikayete bağlı suçlar
- Türk Ceza Kanunu'nun 52/2. maddesi: Paraya çevrilebilen adli para cezaları

3. Ceza Dairesi 2018/8096 E. , 2019/235 K.

"İçtihat Metni"

Kasten yaralama suçundan sanıklar ..., ... ve ..."ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 2.000,00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmalarına dair İstanbul 21. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.03.2018 tarihli ve 2016/90 Esas, 2018/72 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 20.11.2018 tarih ve 2018/12529 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.11.2018 tarih ve 2018/94255 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanıkların mağdur ..."a yönelik olarak kasten yaralama suçunu işlediklerinden bahisle mahkumiyetlerine karar verilmiş ise de, sanıkların mağdura yönelik ayrıca kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu da işledikleri ve dosyada bulunan Adli Tıp Kurumu İstanbul Şube Müdürlüğünce tanzim olunan 11.09.2015 tarihli adli rapor içeriğine göre mağdurun basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı, dolayısıyla mağdurun yaralanmasının kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsuru dahilinde kaldığı ve sanıkların ayrıca kasten yaralama suçunu işlediklerinden bahisle mahkumiyetlerine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İstanbul 21. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.03.2018 tarihli ve 2016/90 Esas, 2018/72 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanıklar hakkında kurulan hükümlerden TCK’nin 86/2. maddesi gereğince mahkumiyetlerine ilişkin hükümlerin çıkartılmasına, hükmün diğer kısımlarının aynen bırakılmasına, infazın bu şekilde yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.