MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Eylemin nitelikli zimmet suçunu oluşturduğu kabulüyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Tayin olunan cezanın miktarına göre yasal koşulları bulunmadığından sanığın duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 318. maddesi uyarınca REDDİNE karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Suç tarihinde Ankara Barosuna kayıtlı serbest avukat olarak görev yapan sanığın, vekilliğini üstlendiği katılana ait aynı alacağa ilişkin yaptığı icra takibi neticesinde 08/06/2010 ve 28/06/2010 tarihlerinde yaptığı tahsilatları mal edinmesi şeklinde sübut bulan eyleminin tek zimmet suçunu oluşturacağı nazara alındığında, tebliğnamede zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği yönündeki düşünceye iştirak edilmemiş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın tahsilatları icra dairesinden reddiyat makbuzu düzenlemek suretiyle yapmış olması karşısında, katılanı tahsilat yapmadığı şeklinde oyalamasının TCK"nın 247/2. maddesinde düzenlenen zimmetin açığa çıkmamasına yönelik hileli davranış olarak kabul edilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde uygulama yapılarak fazla ceza tayini,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-e maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince, ayrıca, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA 21/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.