Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/3193 Esas 2019/2889 Karar Sayılı İlamı

8. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/3193
Karar No: 2019/2889
Karar Tarihi: 19.03.2019

Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/3193 Esas 2019/2889 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıdan 1.784 TL ecrimisil istemiştir ancak mahkeme, davanın kısmen kabulüyle 1.493 TL ecrimisil kararı vermiştir. Karar, temyiz edilmiştir fakat kabul ve ret edilen miktarın temyiz kesinlik sınırı olan 2.080,00 TL'nin altında kaldığı için temyiz itirazları reddedilmiştir. Buna göre, 1086 sayılı HUMK'ün 5219 sayılı yasa ile değişik 427/2 maddesi gereği, 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL'den az olan davalara ait yerel mahkeme kararlarına karşı temyiz yoluna gidilemeyeceği belirtilmiştir. Ancak 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı Yargıtay'da bir karar verilebileceği ifade edilmiştir. Karara göre, taraf vekillerinin temyiz istekleri reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri; 1086 sayılı HUMK'nun 5219 sayılı Yasa ile değişik 427/2 maddesi ve 6100 sayılı Yasa'nın 3. maddesi olarak belirtilmiştir.

8. Hukuk Dairesi 2018/3193 E. , 2019/2889 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

l

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Davacı, 15.04.2013 tarihli dava dilekçesi ile 1.784 TL ecrimisile karar verilmesini istemiş, Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 1.493 TL ecrimisile karar verilmiş, karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir.
Bilindiği üzere; 1086 sayılı HUMK"un 5219 sayılı Yasa ile değişik 427/2 maddesi uyarınca 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"den az olan davalara ait yerel mahkeme kararlarına karşı temyiz yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür. Kararı temyiz eden davacı, dava dilekçesi ile 1.784 TL ecrimisilin davalıdan tahsilini istemiş, Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 1.493 TL ecrimisile karar verilmiştir. Kabul ve ret edilen miktarın temyiz kesinlik sınırı olan 2.080,00 TL"nin altında kaldığı açıktır.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"da da bir karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, eldeki dava bakımından (6100 sayılı Yasa"nın 3. maddesi yollamasıyla) taraf vekillerinin temyiz isteklerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle taraf vekillerinin temyiz itirazlarının REDDİNE, taraflarca HUMK"un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine,
peşin harcın istek halinde temyiz edenlere ayrı ayrı iadesine, 19/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.