Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/17626 Esas 2014/14417 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Şantaj
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen şantaj eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1-Sanığın, tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçuna ilişkin olduğu, hükümden sonra yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesinin ikinci fıkrasında, bu suç faillerinin, kamunun veya özel hukuk tüzel kişisinin uğradığı zararı, soruşturma tamamlanmadan önce tamamen tazmin etmesi halinde kamu davasının açılmayacağı, hakkında hüküm verilen kişiler bakımından da verilen cezanın tüm sonuçlarıyla ortadan kalkacağı yolunda düzenlemeye yer verildiği tekerrüre esas alınan ve dosya içerisinde yer alan ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/01/2008 tarih, 2006/1135 Esas ve 2008/91 Karar sayılı ilamından sanığın, katılan kurumun zararını soruşturma tamamlanmadan önce tazmin ettiği anlaşılmakla, 6352 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca sanık hakkındaki ceza tüm sonuçlarıyla ortadan kalkacağından, sanığın bu mahkumiyet nedeniyle mükerrir sayılamayacağı hususu bozmayı gerektirmiş,








-2-


2- 5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ... ve müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olmak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması ve tekerrür uygulanmasına ilişkin fıkraların hükümden çıkarılması biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 30.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.