Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/4355 Esas 2016/9606 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, asgari geçim indirimi, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekilinin davalıya ait işyerinde şantiye şefi olarak 28.10.2008-12.10.2012 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığını, ancak 2008 yılından itibaren fazla çalışma, hafta sonu ve genel tatil ücretleri ile yıllık izin ücretlerinin ödenmemesi sebebiyle iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini belirterek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne ve reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalının cevap dilekçesini süresinde vermiş olduğunun anlaşılması karşısında, davalı tarafından ileri sürülen delillerin toplanması gerektiği ve özellikle ...."den çalışma saatleri ile davalı şirketin işin niteliği gereği kendilerinden bağımsız olarak çalışma yapıp yapamayacaklarının sorulması suretiyle sonucuna göre davacı işçinin fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözden uzak tutulması isabetsiz olmuştur.
3-Davacı ve davalı tanık beyanlarının müşterek değerlendirmesi neticesinde, davacı işçinin ortalama olarak beş aylık bir dönem için hafta tatillerinde çalıştığının anlaşıldığı, bundan mütevellit yalnızca söz konusu dönem nazara alınarak hafta tatili alacağı hesaplanması gerektiğinin gözetilmemesi hatalı olmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.