Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/5145 Esas 2022/2915 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Antalya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 18.07.2019 gün ve 2018/391 - 2019/565 sayılı kararı onayan Daire'nin 01.02.2021 gün ve 2020/4790 - 2021/661 sayılı kararı aleyhinde asıl ve birleşen davalarda davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Asıl davada davacı vekili, davacı banka ile davalı ... arasında imzalanan genel kredi sözleşmesi uyarınca davalıya kredi kullandırıldığını, diğer davalıların kredi sözleşmesini müşterek borçlu ve müteselsil kefil olarak imzaladığını, kredi taksitlerinin ödenmemesi nedeniyle hesabın katedilerek asıl borçlu ile birlikte kefillere ihtarname gönderildiğini, yapılan ihtara rağmen borcun ödenmemesi üzerine davalılar aleyhine icra takibi başlattıklarını, davalıların itirazı üzerine takibin durduğunu belirterek itirazın iptali ile takibin devamına ve %40 icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Asıl davada davalılar vekili; alacakları yönünden takas def'inde bulunduklarını ileri sürerek takas ve mahsup sonucunda fazla çıkan miktarın davalıya ödenmesine, davacı yönünden ise davanın reddi ile %40 tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
Birleşen Antalya 3. Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 2009/595 E. sayılı davasında davacı vekili, Antalya 4. İcra Müdürlüğü'nün 2007/2109 Esas sayılı dosyasında davalıya üçüncü kişi tarafından 14.03.2005 tarihinde gönderilen 5.093,05 TL'lik EFT bedelinin tahsili için başlatılan takibe bankanın itirazı üzerine, davalı ... tarafından Antalya 2. İcra Hukuk Mahkemesi'nin 2007/695 Esas sayılı dosyasında itirazın kaldırılması talebinde bulunulduğunu,
mahkemece itirazın geçici kaldırılmasına karar verildiğini, oysa ki davalı adına gönderilen EFT'lerin davalıya ödendiğini savunarak birleşen dava davacısı bankanın davalıya borçlu bulunmadığının tespitine ve %40 tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Birleşen Antalya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 2009/94 E. sayılı davasında davacı vekili, Antalya 4. İcra Müdürlüğü'nün 2007/2110 Esas sayılı dosyasında davalıya üçüncü kişi tarafından 07.03.2005 tarihinde gönderilen 8.294,17 TL'lik EFT bedelinin tahsili için başlatılan takibe bankanın itirazı üzerine, davalı ... tarafından Antalya 2. İcra Hukuk Mahkemesi'nin 2007/94 Esas sayılı dosyasında itirazın kaldırılması talebinde bulunulduğunu, mahkemece itirazın geçici kaldırılmasına karar verildiğini, oysa ki davalı adına gönderilen EFT'lerin davalıya ödendiğini belirterek birleşen dava davacısı bankanın davalıya borçlu bulunmadığının tespitine ve %40 tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Birleşen Antalya 3. Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 2009/595 E. ve Antalya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 2009/94 E. sayılı davalarında davalı vekili, davanın reddine ve %40 tazminata hükmedilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve tüm dosya kapsamına göre, davacının takip tarihi itibariyle davalı temlik edenin alacağının kendi alacağından fazla olduğu gerekçesiyle itirazın iptali davasının reddine, birleşen davaların reddine dair verilen karar, asıl ve birleşen davalarda davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Asıl ve birleşen davalarda davacı vekili, bu kez karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
1- HUMK'nın 5219 sayılı Kanun ile değişik 440/III-1. maddesi uyarınca 01.01.2019 tarihinden sonra karar düzeltme sınırı 19.680 TL'ye yükseltilmiştir.
Asıl davada, davacı vekili 12.719,04 TL alacak yönünden itirazın iptalini talep etmiş, mahkemece davanın reddine karar verilmiş olup, bu kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine karar, Dairemizin 01.02.2021 günlü ilamıyla onanmış, bu ilama davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuş ise de, red edilen kısım itibariyle yukarıda anılan Kanun hükmü uyarınca karar düzeltme sınırının altında kaldığı anlaşıldığından davacı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin miktar yönünden reddi gerekmiştir.
2- Birleşen davalar yönünden dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin asıl dava yönünden karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, birleşen davalar yönünden davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 213,00 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 1.419.- TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen birleşen davalarda davacıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 07/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.