Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2006/12760 Esas 2007/2568 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasında birleştirilerek görülen davada;
Davacı, kayden maliki bulunduğu .+parsel sayılı taşınmaza, davalılar tarafından taşkın gecekondu yapılmak suretiyle müdahale edildiğini ileri sürerek, elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil isteğinde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı ve davalılardan M.. ile M..tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
                       -KARAR-
Dava ve birleşen dava çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davaların kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; ..ada . parsel sayılı taşınmazın kayden davacı idareye ait olduğu, davalıların kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir haklarının bulunmadığı ancak, taşınmazı kullandıkları mahkemece keşfen belirlenmek suretiyle davalı M.. ve M.. yönünden davanın kabul edilmiş olması doğrudur. Öte yandan, bilimsel verilere uygun olarak belirlendiği anlaşılan ecrimisilin hüküm altına alınmış olmasında da bir isabetsizlik yoktur. Davalılar M...ve M.."in tüm, davacı idarenin öteki temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Ancak, davalılardan Y...13.11.2002 tarihli oturumda tutunağa geçen ve usulü (HUMK."nun 151.md.) dairesinde belirlenen beyanında kendisinin diğer davalı M..ın kiracısı olduğunu bildirmiş olup, dava tarihi (19.7.2002) itibarı ile taşınmazı kullandığı, diğer taraftan birleşen davanın davalısı Abdullah"ın da çekişme konusu taşınmazda yine kiralamak lsuretiyle yer kullandığı dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Kayıt maliki olmayan ve aynı zamanda haklarındaki dava kabul edilen kişi ve dava dışı kişiden taşınmazın kiralanması, bu davalıları kayıt maliki davacıya karşı fuzuli şagil olmaktan kurtarmaz. Kaldı ki, davacının taşınmazın kullanılması bakımından bir oluru ve icazetinin varlığı da iddia ve ispat edilmiş değildir.
 Hal böyle olunca, adı geçen davalılar yönünden de elatmanın önlenmesi ve aynı yer için mükerrer olmamak üzere belirlenecek ecrimisilin karar altına alınması gerekirken, yanılgılı değerlendirmeyle yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir. Davacı  idarenin temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 12.3.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.