Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/2968 Esas 2017/5944 Karar Sayılı İlamı

Orman alanlarının işgali, ormandan faydalanma ve orman içine yerleşilmesi ve ağaç kesme suçlarından sanık ..."nin, 6831 sayılı Orman Kanun"un 93/1, 91/1 ve 91/4 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 52/2, 50/1-a ve 52/4. maddeleri uyarınca 4.200,00 Türk Lirası, 4.800,00 Türk Lirası ve 800,00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 5 yıl süre ile denetime tâbi tutulmasına, denetim süresinin ilk bir yılı içerisinde orman idaresi tarafından temin edilecek fidanların ve dikilecek yerin belirlenip sanığa gösterilmesi kaydıyla 100 adet fidanın dikme yükümlülüğüne tabi tutulmasına dair Korgan Asliye Ceza Mahkemesinin 29/03/2016 tarihli ve 2014/211 esas, 2016/84 sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin Ünye Ağır Ceza Mahkemesinin 10/06/2016 tarihli ve 2016/472 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 28/02/2017 gün ve 770 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09/03/2017 gün ve KYB. 2017/14391 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/8. maddesinin alt bentlerinde denetimli serbestlik tedbiri olarak sanıklara yüklenecek yükümlülükler,
a)Bir meslek veya sanat sahibi olmaması halinde, meslek veya sanat sahibi olmasını sağlamak amacıyla bir eğitim programına devam etmesine,
b)Bir meslek veya sanat sahibi olması halinde, bir kamu kurumunda veya özel olarak aynı meslek veya sanatı icra eden bir başkasının gözetimi altında ücret karşılığında çalıştırılmasına,
c)Belli yerlere gitmekten yasaklanmasına, belli yerlere devam etmek hususunda yükümlü kılınmasına ya da takdir edilecek başka yükümlülüğü yerine getirmesine,
Şeklinde belirlenmiş olup, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 09/06/2009 tarihli ve 2009/5644 esas, 2009/13118 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, bunların dışında Cumhuriyet savcısının infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde yükümlülük belirlenmesinin mümkün bulunmadığı, sanık hakkında yükümlülük belirlenirken kanun koyucunun amacına uygun, akla ve mantığa muhalif olmayan tarafları tatmin edici, denetime elverişli bir yükümlülüğe hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
CMK"nın 231/8. maddesinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi durumunda sanığa yüklenen yükümlülükler sayılmış olup bunlar dışında yükümlülük belirlenmesinin infazı kısıtlar nitelikte olması karşısında,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Ünye Ağır Ceza Mahkemesinin 10/06/2016 tarihli ve 2016/472 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahkemesince yapılmasına, 21/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.