MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet alma
HÜKÜM : Sanıklardan ... hakkında mahkumiyet, ... hakkında beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK"nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette rüşvet alma suçundan zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükümlerin 13/07/2016 havale tarihli dilekçe ile vekili tarafından temyiz edilmesi karşısında, 3628 sayılı Kanunun 18. maddesindeki "...Hazine avukatının yazılı başvuruda bulunması halinde Maliye Bakanlığı, başvuru tarihinde müdahil sıfatını kazanır." düzenlemesinin verdiği yetkiye ve CMK"nın 237/2. maddesine dayanılarak Hazinenin sanıklar hakkında açılan kamu davasına katılan olarak KABULÜNE, sanık ... müdafin tayin olunan ceza miktarı itibarıyla yasal koşulları bulunmayan duruşmalı inceleme isteminin CMUK"nın 318. maddesi gereğince REDDİNE, başvurularının kapsamına göre incelemenin; müdafin sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne, katılan ... vekilinin sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarıyla SINIRLI ve DURUŞMASIZ OLARAK YAPILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın leh ve aleyhindeki toplanan tüm kanıtları inceleyip, irdeleyen ve iddianın reddine ilişkin sebepleri karar yerinde ayrı ayrı gösteren, savunmayı tercih nedenlerini açıklayan, aleyhteki kanıtları hükümlülük için yeterli görmeyen mahkemenin beliren takdir ve kanaati karşısında, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmediği gibi katılan vekilinin temyiz itirazları da yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık ... hakkında rüşvet alma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suç tarihinde vergi müfettişi olarak görev yapan sanığın, katılan ... ile irtibata geçerek sahte fatura kullanması nedeniyle kendisine ceza yazılacağını belirttiği, ceza miktarını düşürmek için katılandan 10.000,00 TL para istediği, bunun üzerine katılanın ihbarda bulunduğu, teknik araçlarla izleme ve iletişimin tespiti kararları alındığı, seri numarası alınmış paranın sanığın söylediği yere bırakılmasının sağlandığı anlaşılan dava konusu somut olayda taraflar arasında özgür iradeleri ile yapılmış bir rüşvet anlaşmasının gerçekleşmediği anlaşılmakla, olayın başından itibaren katılanın amacının rüşvet vermek olmayıp olayın ortaya çıkmasını sağlamak ve sanığı yakalatmak olduğu, bu itibarla sanığın eyleminin rüşvet almaya teşebbüs suçunu oluşturduğu gözetilmeden, tamamlanmış suçtan hüküm kurularak fazla ceza tayin edilmesi,
Kabule göre de;
Rüşvet aldığı kabul edilen sanık hakkında hüküm fıkrasında delalet maddesi olan TCK"nın 252/2. madde ve fıkra hükmünün gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin Kararının değerlendirilmesi lüzumu,
Suçun TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkilerin kötüye kullanılması suretiyle işlendiğinin kabul edilmesi karşısında, sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA 21/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.