Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Sanık ... hakkında TCK"nın 89/4, 62/1, 51/1-3. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Sanık ...’nin TCK"nın 89/4, 62/1, 51/1-3. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan katılan sanıkların ayrı ayrı mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan sanık ... müdafii, katılan sanık ... ve katılan ... vekili, katılan ... vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre tarafların yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 12.50 sıralarında katılan sanık ...’in sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahalde, tek yönlü, orta refüjle bölünmüş, iki şeritli yolda sağ şeritte seyir halindeyken sola dönüş için manevra yaptığı esnada sol şeritten seyreden katılan sanık ...’nin sevk ve idaresindeki otomobil ile çarpıştığı, kaza nedeniyle katılan ...’nun basit tıbbi müdahale ile giderilemez, 3. derece kemik kırığı oluşacak şekilde, diğer tarafların basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı, kazanın meydana gelmesinde katılan sanık ...’in asli kusurlu, katılan sanık ...’nin tali kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda;
1-Hükmolunan hapis cezaları ertelenen katılan sanıklar hakkında, TCK’nın 51/7. maddesi gereğince denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen ve ya tamamen infaz kurumunda çektirileceği, TCK"nın 51/8. maddesi gereğince uyarınca denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılacağı hususlarının kararda belirtilmemesi,
2-Taksirle işlenen suçlarda iştirak hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilerek, yargılama giderinin her bir sanığa sebebiyet verdikleri tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesine karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin “eşit oranda” tahsiline karar verilmesi,
3- Kendisini vekille temsil ettiren katılan ... ve katılan ... lehine ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmemesi,
Kanuna aykırı olup, tarafların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün I VE II. bendindeki TCK"nın 51/6. maddesinden sonra ‘TCK’nın 51/7. maddesi gereğince denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen ve ya tamamen infaz kurumunda çektirileceği hususunun sanığa ihtarına ‘’TCK"nın 51/8. maddesi gereğince sanığın denetim süresinin iyi halli olarak geçirmesi durumunda cezanın infaz edilmiş sayılacağı hususunun sanığa ihtarına""" ibaresinin eklenmesi, hükmün III numaralı bendindeki ‘’sanıklardan eşit olarak’’ ibaresinin çıkarılarak yerine ‘’sanıklardan sebebiyet verdikleri oranda tahsili’’ ibaresinin eklenmesine, hükme ‘’katılanlar yargılama sırasında kendisini vekil ile temsil ettirdiklerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT uyarınca 1800TL vekalet ücretinin sanıklardan eşit olarak alınarak katılanlara ayrı ayrı verilmesine’’ tahsiline ibaresinin eklenmesine ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.06.2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.