Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/4166 Esas 2022/2945 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA 2. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nce verilen 15.01.2009 gün ve 2008/140 - 2009/6 sayılı kararı onayan Daire'nin 18.01.2021 gün ve 2020/1328 - 2021/88 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin tanınmış ve ticaret unvanının ayırıcı eki olan “ETİ” esas ibareli markalarının ve tasarımlarının bulunduğunu, davalı şirkete ait 2006/47182 sayılı “SEİDETİ” ibareli 3. sınıfta tescilli marka başvurusuna müvekkilince yapılan itirazın nihai olarak YİDK kararıyla reddedildiğini, ancak dava konusu davalı markasının müvekkiline ait markalar ve tasarımlar ile benzer olduğunu, karıştırılma ihtimalinin bulunduğunu, ayrıca onların tanınmışlığından haksız yarar sağlayıp itibarını zedeleyeceğini, tasarım haklarına tecavüz ettiğini, bu yönlerden kararın hukuka aykırı olduğunu iddia ederek YİDK’nın 2008/M-1238 sayılı kararının iptaliyle, davalı markasının hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, markalar arasında karıştırılma ihtimalinin bulunmadığını, tasarım hakkına tecavüzün bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket, cevap dilekçesi sunmamıştır.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, markaların aynı tür markalarda tescilli olmadığı, davacı markalarının tanınmış olduğu, ancak markalar arasında benzerliğin ve karıştırılma ihtimalinin bulunmadığı, tanınmışlığın etkisinin bulunmadığı, ayrıca markaların farklı alanlarda tescilli olduğu, 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesi şartlarının uygulanma imkanının bulunmadığı, marka başvuru tarihi sonrasındaki davacı tasarımlarının dikkate alınamayacağı, tasarımlar ile davacı markasının benzerliğinin bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine dair verilen hükmün davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nce onanmasına karar verilmiştir.
Bu kez, davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 07/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.