Esas No: 2021/5905
Karar No: 2022/2917
Karar Tarihi: 07.04.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/5905 Esas 2022/2917 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İstanbul 14. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir davada, bayilik sözleşmesinin grup muafiyetinin dışında sona ermesi nedeniyle davalıların davacı şirkete geri ödeme yapması gerektiği belirtilerek, dava açılmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, taraflar arasındaki sözleşmenin işlememiş sürelerine denk gelen sabit yatırım harcama tutarı hesap edilip davacıya ödenmesi gerektiği kararına varılmıştır. Tarafların karar düzeltme talebi ise reddedilmiştir. Karar düzeltme harcı ve takdiren para cezası Hazine'ye gelir kaydedilmiştir. Kararda HUMK 440. ve 442. maddelerine atıfta bulunulmuştur. HUMK 442/3. madde ise karar düzeltme talebinin reddi halinde takdiren ödenecek para cezasını düzenlemektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 14. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 17.07.2019 gün ve 2019/98 - 2019/776 sayılı kararı onayan Daire'nin 06.04.2021 gün ve 2020/4009 - 2021/3364 sayılı kararı taraf vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçelerinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davacı ile davalı şirket arasındaki bayilik sözleşmesinin Rekabet Kurulu'nun 2002/2 sayılı tebliği uyarınca, öngörülen zamandan önce 18.09.2010 tarihi itibariyle grup muafiyetinin dışında kalarak sonlandığını, bu nedenle davalıların gerçekleşmeyen anlaşma sürelerine ilişkin olmak üzere peşinen sağladıkları kazanımları davacı şirkete iade etme yükümlülüklerinin olduğunu belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla davacının, davalı tarafından işletilen akaryakıt istasyonuna yapmış olduğu sabit yatırım bedelinin geçersiz kalan intifa süresine karşılık gelen kısmına ilişkin 170.667,35 TL'nin 18.09.2010 tarihinden itibaren değişen oranlarda avans faizi ve KDV'si ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, dava konusu sabit yatırımların davalı şirket tarafından yapıldığını, davacının iddia ettiği şekilde herhangi bir yatırım bedeli ödemediğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve tüm dosya kapsamına göre, kanopi üst kaplama bedeli düşülmeksizin taraflar arasındaki sözleşmenin işlememiş sürelerine denk gelen sabit yatırım harcama tutarı hesap edilerek 99.040,57 TL'nin 18.09.2010 tarihinden itiberen işleyecek avans faiziyle ve faizin KDV’si ile birlikte davalılardan alınarak davacıya ödenmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne kısmen reddine dair verilen karar, taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Taraf vekilleri, bu kez karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, taraf vekillerinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen taraflardan ayrı ayrı alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 07/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
