Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/2629 Esas 2020/2259 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hüküm süresi içinde davalı vekilince duruşmalı temyiz edilmiştir.
Temyize konu karar niteliği gereği duruşmaya tâbi olmadığından duruşma isteminin reddiyle incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R
Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul 15. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 12.12.2017 günlü ve 2016/188 E ve 2017/1052 K sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesinin bir kısım davalı vekilleri tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Somut olayda davanın başlangıçta İstanbul 10..Asliye Hukuk Mahkemesinde açıldığı, anılan mahkemece verilen 11.01.2016 tarihli görevsizlik kararının taraflarca temyiz edilmeksizin kesinleşmesi üzerine dosyanın görevli ve yetkili İstanbul 14.Asliye Ticaret Mahkemesine gönderildiği ve İstanbul 15 .Asliye Ticaret Mahkemesince davanın kabulüne dair nihai kararın, 12.12.2017 tarihinde verildiği anlaşılmaktadır.
5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkındaki Kanunun 25 ve geçici 2"inci maddeleri uyarınca kurulan ve yargı çevreleri belirlenen Bölge Adliye Mahkemeleri, 20.07.2016 tarihinde göreve başlamış olup, İlk Derece Mahkemesince verilen nihai nitelikteki kararın, Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği tarihten sonra verildiği açıktır. Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçmeden önce verilen görevsizlik kararının ise temyiz edilmeksizin kesinleştiği hususunda şüphe bulunmamaktadır. 6100 sayılı HMK Geçici 3/2 inci maddesinde; Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten önceki 427 ile 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı, bu kararlara ilişkin dosyaların Bölge Adliye Mahkemelerine gönderilemeyeceği düzenlenmiştir. Bu düzenleme nedeniyle, bir dosyada 20.07.2016 tarihinden önce görevsizlik kararı verilmiş ve HUMK hükümlerine göre temyize tabi bu karar temyiz edilmeksizin kesinleşmiş ise, o dosyada görevsizlik kararından sonra verilecek tüm kararlar HMK hükümlerine göre istinaf kanun yoluna tabi olacaktır.
Bu durumda, 12.12.2017 tarihinde verilen nihai hükmün 1086 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde temyiz incelemesine tabi tutulmasını gerektirici mahiyet taşımadığı anlaşılmakta olup, mahkemece verilen nihai kararın kanun yolu incelemesi Bölge Adliye Mahkemesine aittir.
Belirtilen sebeplerle, Bölge Adliye Mahkemesince, başvurulacak kanun yolunun temyiz olduğundan bahisle dosyanın Yargıtay ilgili hukuk dairesine gönderilmek üzere İlk Derece Mahkemesine geri çevrilmesi doğru görülmemiş, anılan kararın bozularak kaldırılmasına ve dosyanın, istinaf incelemesi için ilgili Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine ve kararın bir suretinin de ilk derece mahkemesine bildirilmesine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13 .Hukuk Dairesi’nin 10.10.2018 tarihli ve 2018/538 E. - 2018/948 K. sayılı kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA ve istinaf kanun yolu incelemesi yapılmak üzere dosyanın İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi"ne gönderilemesine, kararın bir suretinin yerel mahkemesine gönderilmesine peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 24.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.