Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2007/579 Esas 2007/2255 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2007/579
Karar No: 2007/2255

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2007/579 Esas 2007/2255 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar maliki oldukları bir taşınmazın davalılar tarafından haklı neden olmaksızın kullanıldığını ve ecrimisil ödenmesi gerektiğini iddia etmiştir. Mahkeme davalıların haksız müdahalesini keşfederek davayı kabul etmiştir ve elatmanın önlenmesi ve ecrimisile karar vermiştir. Ancak, davalıların uzun süredir taşınmazı kullandıkları ve davacıların bu süreçte sessiz kaldıkları için muvafakat gösterdiklerinin ve ecrimisil talebinin reddedilmesi gerektiği kararına varılmıştır. Karar, HUMK'nın 428. maddesi uyarınca bozulmuştur. Kanun maddesi: HUMK 428.

1. Hukuk Dairesi 2007/579 E. , 2007/2255 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : AMASYA 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/07/2006
NUMARASI : 2005/560-681

Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, kayden maliki bulundukları .ve .parsel sayılı taşınmazları davalıların haklı neden olmaksızın kullandıklarını ileri sürerek elatmanın önlenmesi ve ecrimisil istemişlerdir.
Davalılar, taşınmazları davacıların annesi ile yaptıkları icar anlaşmasına dayanarak tasarruf ettiklerini belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davalıların haksız müdahalesinin keşfen saptandığı gerekçesiyle davanın kabulüyle, elatmanın önlenmesi ve ecrimisile karar verilmiştir.
Karar, davalılar tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
-KARAR-
Dava, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, çekişmeli .ve .sayılı parsellerin paylı mülkiyet üzere davacılar adlarına kayıtlı oldukları, davacıların annesi ile davalılar arasında varılan anlaşma uyarınca taşınmazların yaklaşık oniki yıldan bu yana davalılar tarafından kullanıldıkları anlaşılmaktadır.
Öte yandan, davacıların annesinin taşınmazlarda kayda dayalı bir hakkı ve tasarrufa yönelik yetkisi bulunmadığı gözetildiğinde, davalıların kullanımının haklı ve geçerli bir nedene dayandığının söylenemeyeceği de açıktır.
Belirlenen bu olgular karşısında, davalıların taşınmazlara el atmasının önlenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Bu hususa yönelik temyiz itirazı yerinde değildir, reddine.
Ne var ki, davalıların uzun süredir devam eden kullanımlarına, dava açılana kadar ses çıkarmayan davacıların muvafakat gösterdiklerinin ve muvafakatin dava açılmakla geri alındığının kabulünde zorunluluk vardır.İzne dayalı kullanımlarda ecrimisil istenemeyeceği kuşkusuzdur.
Hal böyle olunca, ecrimisil isteğinin reddedilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme sonucu ecrimisile de hükmedilmesi isabetsizdir. Davalıların bu yöne değinen temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK.’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 7.3.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
.