MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Develi 1. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 28/09/2017 tarih ve 2016/155-2017/220 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin kahve makinesini 03.10.2011 tarihinde Develi/... arası taşınmak üzere davalıya sağlam olarak verdiğini, 04.10.2011 tarihinde alıcıya hasarlı olarak teslim edildiğini, makineyi 20.09.2011 tarihinde ..."dan satın aldığını, daha önceden hiç kullanılmadığını, onarılamayacak derecede makineye zarar verildiğini ileri sürerek, 8.250 Euro karşılığı 18.635 TL"nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, kargo içeriği konusunda davacının beyanda bulunmadığını, aralarındaki taşıma sözleşmesine göre eşyanın uygun şekilde ambalajlanması gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Dairemizin bozma ilamına uyan mahkemece, taşıyıcı/davalıya taşınmak amacıyla teslim edilen dava konusu kahve makinesinin taşıma sırasında tam ziyaa uğradığı, tamirinin ve eski hale getirilmesinin mümkün olmadığı, zararın meydana gelmesinde davalı taşıyıcının % 90, davacı göndericinin ise yeterli uygun ambalaj yapmaması nedeniyle %10 müterafik kusurunun bulunduğu, bu nedenle davalının taşınan eşyanın gönderilene teslim edileceği yerdeki gerçek değerinden kusuru nispetinde sorumlu olduğu, gönderilen eşyanın teslim edileceği yerdeki gerçek değerinin 8.092 EURO olduğu, bu miktarın dava tarihindeki kurdan değerinin davalının kusuruna tekabül eden kısmının ise 16.749,90 TL olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 858,14 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 11/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.