(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2017/6734 E. , 2020/8463 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ:Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini öne sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, toplanılan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının aldığı ücret konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece davacının 1.300,00 TL + harcırah ile çalıştığı kabul edilmiş ise de; ücreti ispat ile davacı yükümlü olup davacının kendi tanıkları dahi davacının asgari ücret+harcırah ile çalıştığını beyan etmişlerdir. Şu halde davacının asgari ücret+harcırah ile çalıştığının kabulüne göre sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Taraflar arasında, davacının hafta tatillerinde çalışma yapıp yapmadığı ve fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususunda ihtilaf bulunmaktadır.
Yargıtay"ın kararlılık kazanmış olan uygulamasına göre yurt dışına sefer yapan tır şoförlerinin salt tanık deliline dayanarak fazla çalışma ücreti talep etmeleri mümkün değildir. Tanıkların anlatımları kendi çalışma saatleri ile ilgili olup, dava açan tır şoförü ile aynı seferde görev yapmamaları sebebiyle günlük çalışma saatlerini tam olarak bilmeleri imkânsızdır (Yargıtay 22. H.D. 02.05.2013 gün, 2012/ 20294 E, 2013/ 9333 K.). Öte yandan uluslararası tır şoförleri mesailerini kendileri belirledikleri gibi günlük tır kullanımıyla ilgili sıkı trafik mevzuatına uymak zorundadırlar. Avrupa ülkelerinde hafta tatili günlerinde tır trafiği yasak olduğu için Avrupa ülkelerine sefer yapan tır şoförleri için salt tanık beyanları ile hafta tatili çalışmalarının ispatı mümkün değildir (Yargıtay 9.H.D. 03.05.2013 gün, 2011/ 7424 E, 2013/ 13347 K.).Yurt dışına sefer yapan tır şoförlerinin fazla çalışma yaptıklarını ve hafta tatillerinde çalıştıklarını yazılı delille ispatlamaları gerekir.Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece, davacının çalışma süresi boyunca haftada 12 saat fazla çalışma yaptığı ve ayda iki kez hafta tatili gününde çalıştığı kabul edilmiştir. Ne var ki, mahkemece varılan sonuç dosya içeriği ile ve yerleşik hale gelen Daire içtihatları ile örtüşmemektedir.Davacı dava dilekçesinde davalı işyerinde hem yurt içi hem yurt dışı tır şoförü olarak çalıştığını beyan etmiş olup; davacının yurtdışında olduğu dönemde hafta tatili günlerinde çalıştığını ve fazla çalışma yaptığını ispata yarar takograf kaydı vb. gibi yazılı delil bulunmamaktadır. Buna göre davacının yurtdışında çalıştığı dönemler belirlenerek bu dönemler bakımından fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacağı taleplerinin reddi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Davacının yurtiçinde çalıştığı dönemler bakımından ise, davacı tanıklarının somut bir beyanı bulunmadığı ve aynı gün Dairemizde temyiz incelemesine tabi tutulan Dairemizin 2017/6735 esas sayılı dava dosyasında fazla çalışma ücreti alacağı talebinin reddedildiği dikkate alındığında, bu dönem bakımından da fazla çalışmanın reddine karar verilmelidir.
Şu halde; davacının yurtdışında çalıştığı dönemlerde fazla çalışma yaptığını ve hafta tatili günlerinde çalıştığını ispatlayamadığı, yurtiçinde çalıştığı dönemler bakımından fazla çalışma yaptığının yöntemince ispatlanamadığı ancak ayda iki hafta tatili gününde çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 02.07.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.