MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 01.04.2010 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 03.10.2013 günlü hükmün ve 30.09.2014 tarihli ek kararın Yargıtayca incelenmesi davacı Hazine vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, İİK"nun 121. maddesi uyarınca alınan yetki belgesine dayalı olarak alacaklı tarafından açılan ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Davacı Hazine vekili, davalılardan ...’nun vergi borcu bulunduğunu, borçlunun murisi ...’ndan kendisine intikal edecek taşınmazlar üzerine haciz konulduğunu, icra mahkemesinden iş bu davayı açmak üzere yetki verildiğini ileri sürerek dava konusu 250 ada 13 parsel ve 154 ada 71 parsel sayılı taşınmazlar üzerindeki ortaklığın satış yoluyla giderilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar ... ve ... vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile dava konusu 250 ada 13 parsel sayılı taşınmazdaki ortaklığın satış yoluyla giderilmesine, diğer parsel yönünden açılan davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı Hazine vekili temyiz etmiştir.
Mahkemece, 30.09.2014 tarihli ek kararıyla; 14.05.2014 tarihli muhtıra ile dosyadaki eksikliklerin tespit edildiğini, bu muhtıranın temyiz eden Hazine vekiline 28.05.2014 tarihinde tebliğ edildiğini, muhtırada belirtilen eksikliklerin verilen süre içerisinde giderilmediği gerekçesiyle temyiz isteminden vazgeçilmiş sayılmasına karar verilmiştir.
Ek kararı, davacı Hazine vekili temyiz etmiştir.
1) Davacı Hazine vekilinin temyiz dilekçesi ekinde sunduğu dilekçe sureti incelendiğinde, davacı vekilinin, 28.05.2014 tarihinde tebliğ edilen muhtıra doğrultusunda mahkemeye hitaben yazdığı dilekçe ile eksikliğin giderildiği, belirtilen dilekçenin mahkeme yazı işleri müdürü tarafından kaydı kaleme ibaresi ile 30.05.2014 tarihinde havale edildiği, temyiz eden vekilince süresi içerisinde eksikliğin giderildiği anlaşıldığından temyiz isteminden vazgeçilmiş sayılmasına ilişkin ek kararın kaldırılmasına karar verilerek temyiz incelemesine geçilmiştir.
2)Temyiz talebi incelendiğinde; mahkeme kararı ve dayandığı gerekçelerin, yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine uygun olduğu anlaşıldığından yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1.) bentte açıklanan nedenlerle mahkemenin 30.09.2014 tarihli ek kararın KALDIRILMASINA; (2.) bentte açıklanan nedenlerle davacı Hazine vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun 13/j maddesi gereğince Hazine harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 07.07.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.