Göçmen kaçakçılığı - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/13901 Esas 2020/5220 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13901
Karar No: 2020/5220
Karar Tarihi: 27.02.2020

Göçmen kaçakçılığı - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/13901 Esas 2020/5220 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir göçmen kaçakçılığı davası sonucunda mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz edilen kararın işleme konulduğu belirtilirken, herhangi bir sebep nedeniyle reddedilmemiştir. Vicdani bir karar verildiği ifade edilmektedir. Bütün kanıtlar ve iddialar eksiksiz bir şekilde tartışılmıştır. Sanığın göçmen kaçakçılığı eyleminin kanuna uygun olarak saptandığı, suçun doğru olarak nitelendirildiği ve kanaat oluşumunun çelişmeyen verilere dayandığı belirtilmiştir.
Ancak, kararda iki kanuna aykırılık tespit edilmiştir. Bunlar, para cezasının hapse çevrilmesi ve hak yoksunluğu ile ilgilidir. İlk aykırılık, 6545 sayılı Kanunla değiştirilen 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi uyarınca ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilemeyeceğine dair hükmen bir düzenlemeye aykırı bir karar verilmesidir. İkinci aykırılık ise, TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesine rağmen uygulanmasıdır. Bu açıdan, sanığın temyiz iddiaları yerindedir.
Ancak, bu aykırılıkların düzeltilmesi için yeni bir duruşma yapılması gerekli değildir. Kararda yer alan söz konusu kısımların çıkarılması yoluyla hükmün düzeltilebileceği ifade edilir. Bu kapsamda, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi uyarınca söz konusu kısımların çıkarılması suretiyle hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 6545 sayılı Kanun
- 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi
- TCK'nın 53/1-b maddesi
- 5320 sayılı Yasa'n

18. Ceza Dairesi 2019/13901 E. , 2020/5220 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Göçmen kaçakçılığı
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen göçmen kaçakçılığı eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi başkaca hukuka aykırılığa rastlanmamıştır.
Ancak,
1) 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi uyarınca ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilemeyeceği gözetilmeyerek, para cezasının ödenmemesi halinde kalan cezanın hapse çevrilmesine karar verilmesi,
2) TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun, uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasından, “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” ve “TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına” ilişkin kısımların çıkartılması biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.