Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2259 Esas 2021/940 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2259
Karar No: 2021/940
Karar Tarihi: 01.02.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2259 Esas 2021/940 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, mahkeme tarafından verildi. Davacı, uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapmaktan 3 yıl 1 ay 15 gün hapis ve 25 gün adli para cezası ile cezalandırılmıştı. Dava dosyasının incelenmesinde, davacının hapis cezasından daha az olacak şekilde tutuklu kaldığı anlaşıldı. Ancak tazminat isteme şartlarının oluşmaması sebebiyle davanın reddi kararı verildi. Kararda, CMK'nın 141/1-f maddesi gereğince mahkûm olup da gözaltı ve tutuklulukta geçirdiği sürelerin, hükümlülük sürelerinden fazla olan kişilerin uğradığı maddi ve manevi zararı talep edebileceği belirtilmiştir. Kanun maddesinde, gözaltı ve tutuklulukta geçirilen sürelerin tazminatın hesaplanmasında dikkate alınabileceği açıklanmıştır.

12. Ceza Dairesi 2019/2259 E. , 2021/940 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davacının 10.000,00 TL maddi, 3.000,00 TL manevi tazminatın ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada,
Tazminat davasının dayanağı olan İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2014/99 Esas 2014/104 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; yargılama sonunda Uyuşturucu veya Uyarıcı Madde Ticareti Yapma veya Sağlama suçundan 3 yıl 1 ay 15 gün hapis ve 25 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen davacının, 20.03.2009-11.08.2011 tarihleri arasında hakkında hükmolunan hapis cezasından daha az olacak şekilde tutuklu kaldığının anlaşıldığı, CMK"nın 141/1-f maddesi gereğince mahkûm olup da gözaltı ve tutuklulukta geçirdiği süreler, hükümlülük sürelerinden fazla olan kişilerin uğramış oldukları maddi ve manevi zararını isteyebileceği şeklindeki düzenleme karşısında yerel mahkemece tazminat koşulları oluşmadığından bahisle davanın reddi kararı verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; mahkemece davacı lehine tazminat isteme şartlarının oluşmadığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmesinde usule ve kanuna aykırı yön bulunmadığından, davacının cezaevinde fazladan 6 ay kaldığına, davalı lehine vekalet ücreti ödenmemesi gerektiğine ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 01.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.