Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/6955 Esas 2020/581 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/6955
Karar No: 2020/581

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/6955 Esas 2020/581 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi'nin 2019/6955 E., 2020/581 K. sayılı kararı, karşılıklı boşanma davasına ilişkindir. Davacı-karşı davalı kadın tarafından nafakaların ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmiştir. Mahkeme, davacı-karşı davalı kadının bazı temyiz itirazlarını yersiz bularak, maddi ve manevi tazminatın daha uygun miktarda takdir edilmesi gerektiğine karar vermiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 ve 174/2. maddeleri ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri dikkate alınarak, tazminatların hakkaniyete uygun bir şekilde belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Karar, yukarıda belirtilen sebeplerle bozulmuş ve dosya ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmiştir. Kanun maddeleri detaylı bir şekilde eklenmelidir.

2. Hukuk Dairesi 2019/6955 E. , 2020/581 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından nafakaların ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 30.01.2020 (Per.)