17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/3321 Karar No: 2015/5303 Karar Tarihi: 08.07.2015
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozmak - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/3321 Esas 2015/5303 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozmak suçlarından mahkum edilmiş ancak adli sicil kaydına göre tekerrüre esas hükümlülüğü olduğundan 5237 sayılı Yasanın 58.maddesinin uygulanmaması kararlaştırılmamıştır. Mahkeme, konut dokunulmazlığını bozma suçundan soruşturma aşamasında müştekinin uzlaşmak istemediğini beyan etmesi karşısında, usulünce taraflara uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği şeklindeki tebliğnamedeki görüşü reddederek, sanığın suçları işlediğini kabul etmiştir. Ancak mahkeme, sanığın hapis cezasının infazı tamamlanana kadar belirli haklarından yoksun bırakılması gerektiği konusunda karar vermemiş ve bu nedenle karar bozulmuştur. Daha sonra, TCK'nın 53/1. maddesi uyarınca sanığın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar belirli haklarından yoksun bırakılması, 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Yasanın 58. maddesi, TCK'nın 53/1-c ve 53/3. maddeleri.
17. Ceza Dairesi 2015/3321 E. , 2015/5303 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozmak HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: Konut dokunulmazlığını bozma suçundan soruşturma aşamasında müştekinin uzlaşmak istemediğini beyan etmesi karşısında ,usulünce taraflara uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği şeklindeki tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir. Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında,5237 sayılı Yasanın 58.maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak; Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz talebi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine "" TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.07.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.