Esas No: 2021/4500
Karar No: 2022/16449
Karar Tarihi: 19.10.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/4500 Esas 2022/16449 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, sahte fatura düzenleme suçundan tutuklu yargılanmış ve mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak, sanığın avukatı tarafından yapılan temyiz talepleri sonucu, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun vekalet ücretiyle sınırlı olmak üzere beraat hükmüne yönelik taleplerini onaylamamıştır. Ayrıca, sanığın avukatı tarafından yapılan suç tarihine yönelik itirazlar sonucu, suç tarihinin 2010 olduğu belirlenmiş ve suçun olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmiştir. Kararda, suçun Kanun'daki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımı detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
...
...
...
1) Sanık ... hakkında sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat hükmüne yönelik vekalet ücretiyle sınırlı olmak üzere sanık müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.03.2019 tarihli, 2019/4-6 Esas ve 2019/214 Karar sayılı ilamında açıklandığı üzere, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin vekalet ücretinin tayininde davacı veya sanıkların adedini ya da bir sanığın birden çok suç işlemiş olmasını değil, usulünce açılan ve avukat tarafından takip olunan dava dosyalarının sayısını esas ve ilke olarak alması, taraflara yükletilecek avukatlık ücretinin her dava dosyası için ayrı ayrı tayinini öngörmesi, ayrı ayrı dava açılmadıkça vekalet ücretinin de ayrı ayrı belirlenmesinin ve sanıklara sunulan avukatlık hizmetinin bölünmesinin mümkün bulunmaması karşısında, beraat hükmü yönünden sanığın vekalet ücretine hak kazanamayacağı ve vekalet ücreti verilmemesinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafisinin temyizinin incelenmesine gelince;
Sanık hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda, 2010 yılında düzenlenen üç adet faturanın şubat 2010 tarihinde düzenlendiğinin tespit edildiğinin bahsedilmesi karşısında, suç tarihinin şubat/2010 olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen “2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
