.....

Dava, 14.11.2009 tarihinde meydana gelen iş kazasında sürekli iş göremez hale gelen sigortalıya bağlanan gelirler nedeniyle oluşan Kurum zararının davalılardan 5510 sayılı Yasa gereğince rücuan tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne, gerçek zarar dikkate alınarak yapılan hesaba göre, 40.939,51 TL Kurum alacağının tahsis onay tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı kuruma verilmesine, karar verilmiştir.
Hükmün davacı Kurum ile davalılar ....vekilleri ve ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Mahkemece bozma ilamına uyulmuş ise de, bozmadan sonra aldırılan hesap raporunda; davanın yasal dayanağını oluşturan ve işverenin iş kazası veya meslek hastalığından sorumluluğunu düzenleyen 5510 sayılı Kanunun 21/1’inci maddesinde; sigortalıya veya hak sahiplerine yapılan ya da ileride yapılması gereken harcama ve ödemeler yönünden herhangi bir sınır öngörülmemişken; bağlanan gelirler yönünden, gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değeri toplamına, sigortalı veya hak sahibinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı olmak üzere hükmedilebileceği öngörülmüş olması karşısında, ülkemize özgü ve güncel verileri içeren . ... tablosunun bakiye ömrün belirlenmesinde nazara alınmış ise de, iskonto oranının % 5 olarak uygulanması gerekirken uygulanmaması ile, kazalının %38 oranında sürekli iş göremez hale gelmesi nedeniyle, meslekte kazanma güç kaybı oranının % 60’ın altında kaldığı durumlarda, sigortalının iş göremezlik oranına bağlı olarak emsallerine göre fazla efor harcamak suretiyle de olsa, çalışmasını sürdürüp yaşlılık aylığına hak kazanması mümkün bulunduğundan, 60 yaş sonrası pasif dönem için zarar hesabı yapılmasına olanak bulunmadığının gözetilmemesi, usul ve yasaya aykırı olduğu gibi, ilk peşin değerli gelirin, bulunan tavan zarar miktarı ile karşılaştırılması sonucunda düşük olan tutarın esas alınması gereği ile düşük olan ilk peşin değerli gelirlere göre ve taleple bağlı kalınarak karar verilmesi ile fazlaya dair istem hakkının bulunmadığının da gözetilmemesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: A- Hükmün gerekçesinin son fıkrasının silinerek yerine;
“Yargıtay bozma kararı uyarınca hesap bilirkişisinden alınan ek rapor uyarınca, davacı kurum zararının daha düşük olan ilk peşin değerli gelir miktarı ile sınırlı olduğunun kabul edilmesi ile, ilk peşin değerli gelir yönünden davalıların % 60 toplam kusur karşılığı tutardan sorumlu olduğu kanaati ile aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.” İbaresinin yazılmasına;
B-Hükmün birinci fıkrasının tamamen silinerek yerine,
“1-Davanın kabulüne, 40.939,51 TL Kurum alacağının tahsis onay tarihi olan 26.01.2011 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı kuruma verilmesine,” ibaresinin yazılmasına ve kararın ve gerekçenin bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 21/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


......