Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/5279
Karar No: 2019/1986
Karar Tarihi: 11.03.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/5279 Esas 2019/1986 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Davalı taraf, davacının fikri mülkiyet haklarına tecavüz ettiği gerekçesiyle davacıyı mahkemeye verdi. İlk derece mahkemesi, davacının maddi tazminat talebini kabul etti ve manevi tazminat talebinin sadece küçük bir bölümüne ilişkin kabulde bulundu. Davacının istinaf başvurusu esastan reddedildi ve temyiz isteği de reddedildi. Makul miktar ve değerin altındaki kararlar kesin ve temyiz edilemez. Kanun gereği Bölge Adliye Mahkemesinin kararı kesindir ve temyiz reddedilmelidir. Kararda kullanılan kanun maddesi HMK'nın 362/1-a maddesidir ve bu maddeye göre, miktar ve değeri 41.530 TL'yi geçmeyen kararlar kesindir ve temyiz edilemez.
11. Hukuk Dairesi         2017/5279 E.  ,  2019/1986 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

    Taraflar arasında görülen davada ... 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 01/03/2017 tarih ve 2015/249 E. - 2017/72 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince verilen 28/09/2017 tarih ve 2017/817-2017/837 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
    HMK"nın 362/1-a maddesi uyarınca, miktar ve değeri 41.530 Türk Lirasını geçmeyen davalara ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararları temyiz edilemez, kesindir.
    Davacı dava dilekçesinde 1.000.00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminat istemiş İlk Derece Mahkemesince maddi tazminat davasının kabulüne manevi tazminat davasının da 3.000,00 TL yönünden kabulüne karar verilmiş davacının istinaf başvurusu esastan reddedilmiş olup, red olunan tazminat temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin Bölge Adliye Mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 11/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi