6. Ceza Dairesi Esas No: 2020/482 Karar No: 2020/3185 Karar Tarihi: 01.10.2020
Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/482 Esas 2020/3185 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, alacak-borç ilişkisi nedeniyle yakınanı silah tehdidiyle tehdit etmiştir. Mahkeme, sanığın suçunu tehdit suçu olarak kabul ederek mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak Yargıtay 4. Ceza Dairesi, delillerin gözetilerek sanığın eyleminin yağma veya daha az cezayı gerektiren hali olan tehdit suçunu oluşturup oluşturmadığına karar vermek üzere üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesi gerektiğini belirtmiştir. Bu nedenle karar bozulmuştur ve sanığın cezası korunmuştur. Kanun maddeleri olarak, tehdit suçu için 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 106/1 maddesi, yağma suçu için ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 149/1 maddesi geçerlidir.
6. Ceza Dairesi 2020/482 E. , 2020/3185 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Tehdit HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle ve Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 04/02/2020 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Sanık ... hakkında yakınan ...’e karşı tehdit suçundan düzenlenen Pazar Cumhuriyet Başsavcılığının 14.01.2013 gün 2013/23 sayılı iddianame anlatımına göre, sanık ...’ın, yakınanı, aralarındaki alacak-borç ilişkisi nedeniyle silah tevcih edip tehdit ettiğinin anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin sübutu halinde yağma veya yağmanın daha az cezayı gerektiren hali olan 5237 sayılı TCK’nin 150/1. maddesi yollamasıyla tehdit suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, sanığın ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca korunmasına, 01/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.