Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/45845 Esas 2020/8447 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/45845
Karar No: 2020/8447
Karar Tarihi: 01.07.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/45845 Esas 2020/8447 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2017/45845 E.  ,  2020/8447 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ:Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ: ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacılar vekili dava dilekçesinde özetle; davacıların murisinin iş sözleşmesinin ölüm ile son bulduğunu belirterek kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ve asgari geçim indirimi taleplerinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Davalılar Cevaplarının Özeti:
    Davalı vekili muris ...’un iş sözleşmesine ölüm nedeni ile değil, murisin fabrikada çalışan diğer bir işçi ile gönül ilişkisi içine girmesi , bu olayın fabrikada ciddi dedikodulara neden olması ve çalışma düzeninin bozulması nedeni ile haklı sebeple son verildiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
    Mahkeme Kararının Özeti :
    Mahkemece, toplanan deliller doğrultusunda, davanın reddine karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Karar, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Taraflar arasında davacıların murisinin iş sözleşmesininin ne şekilde son bulduğu ve davacıların kıdem tazminatı talep edip edemeyeceği uyuşmazlık konusudur.
    Uygulanasına devam olunan 1475 sayılı yasının 14. maddesinde ölüm ile iş sözleşmesinin son bulması halinde işçinin mirasçılarının kıdem tazminatı talep edebileceği düzenleme altına alınmıştır.Somut olayda , işveren tarafından murise ait iki adet çıkış bildirgesinin verildiği anlaşılmamkadır. 27.05.2015 tarihli bildirgede işten çıkış kodunun 10 ( ölüm) , çıkış tarihinin ise 23.07.2015 olarak gösterildiği, ikinci çıkış bildirgesinde ise bildirimin 01.08.2015 tarihinde verildiği , işten çıkış kodunun 29 ( ahlak ve iyi niyek kurallarına aykırılık) olarak , çıkış tarihinin de 23.07.2015 tarihi olarak belirtildiği anlaşılmıştır. Murisin iş yerinde başka bir çalışanla gönül ilişkisi içinde olduğu ve bu durumun iş yerinde husuzursuzluk çıkarttığına ilişkin tutanak ise 10.07.2015 tarihinde tutulduğu tespit edilimiştir. Murise ait ölüm belgesi ve vereset ilamında ise davacının ölüm tarihinin 23.07.2015 olduğu anlaşılmıştır. Tüm belirtilenler bir arada değerlendirildiğinde; her ne kadar muris hakkında iş yerinde yaşadığı gönül ilişkisi sebebi ile bir soruşturma yürütülmekte ise de söz konusu soruşturma bitirilmeden murisin öldüğü ve sözleşmenin ölüm ile son bulduğu kanaatine varılmıştır. Davalı iş veren tarafından verilen ilk çıkış bildirgeside bu durumu desteklemektedir. Hal böyle iken davacıların kıdem tazminatı talebinin kabulü gerektiği halde reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    2- Taraflar arasında murise ödenmesi gereken asgari geçim indiriminin ödenip ödenmediği hususuda uyuşmazlık konusudur.Somut olayda, her ne kadar mahkeme tarafından davacıların bu alacak kaleminin ispatı için delil sunmadığı, tanık dinletmediği ve kesin süreye rağmen bilirkişi masrafı yatırmadığı gerekçesi ile red kararı verilmiş ise de bu gerekçe dosya kasamına uymamaktadır. Davalı tarafından davacıya ait imzalı ücret bodroları sunulmuş olup, dosya kapsamından ise murisin aile bilgileri tespit edilebilmektedir. Bu durumda murise ödenmesi gereken asgari geçim indiriminin ödenip ödenmediği Mahkemece tespit edilebilceği halde yazılı gerekçe ile alacak talebinin reddine karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir.Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 01.07.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.











    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.