Esas No: 2021/1048
Karar No: 2022/3100
Karar Tarihi: 18.04.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1048 Esas 2022/3100 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, şirkete %1,89 hisse oranı ile ortak olduğunu ve kâr payı ödenmediğini iddia etmiştir. Davalı ise kâr payı alacaklarının zamanaşımına uğradığını ve istenen tutarın fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece, davacının davalı şirketteki ortaklığı nedeniyle 305.298,50 TL tutarında kâr payının ödendiği, işlemiş faiz talep hakkının saklı tutulmadığı ve asıl alacağın bu şekilde tahsil edildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Karar davacı tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek mahkeme kararı onanmıştır.
818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 113. maddesi: Borçlu ancak kendi kusuru veya hukuki sebepler olmaksızın ifası mümkün olmayan bir borcu gereği gibi ifa etmediği takdirde Borçlar Kanunu'nun 106 ncı maddesi hükmüne göre yasal faize hükmedilir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Aydın 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 13.10.2020 tarih ve 2018/117 E. - 2020/130 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 06.10.1978 tarihinde %1,89 hisse oranı ile davalı şirkete ortak olduğunu, davacıya bu güne kadar kâr payı ödenmediğini, Sayıştay denetçileri tarafından yapılan incelemede 305.298,80 TL kâr payı alacağı bulunduğunun tespit edildiğini, davalının 20.09.2010, 04.11.2010 ve 09.12.2010 tarihlerinde üç taksit halinde bu tutarı ödediğini, ancak işlemiş faiz ödemesi yapmadığını ileri sürerek 192.232,67 TL tutarındaki kâr payı faizinin tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, kâr payı alacaklarının 5 yılda zamanaşımına uğradığını, dava tarihi itibariyle zamanaşımı süresinin dolduğunu, istenen tutarın fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, davacının, davalı şirketteki ortaklığı nedeniyle 305.298,50 TL tutarında kar payının davacıya ödendiği konusunda bir uyuşmazlık bulunmadığı, bu kâr payı ödemelerinin davacıya 20/09/2010 tarihli ve 105.298,80 TL tutarında, 09/12/2010 tarih ve 100.000,00 TL tutarında ve 04/11/2010 tarihli ve 100.000,00 TL tutarında üç ayrı banka havalesi ile ödendiği, davacı tarafça bu tahsilatların işlemiş faizleri talep hakkının saklı tutulduğu yönünde herhangi bir kanıt sunulamadığı, bu yönde bilgi ve belge elde edilemediği, her ne kadar davacı vekili, davalı tarafa gönderilen 06/07/2010 tarihli yazıda gecikme faizini de talep ettiklerini ileri sürmüş ise de bu yazıda faizin de talep edildiğine ilişkin herhangi bir kayıt bulunmadığı, işlem tarihi itibariyle uygulanması gereken 818 sayılı Borçlar Kanununun 113.maddesine göre işleyen faiz talep hakkının saklı tutulmadığı ve asıl alacağın bu şekilde tahsil edildiği, davacının kar payı alacakları için işleyen faizi talep hakkı ortadan kalktığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacı harçtan muaf olduğundan ödediği temyiz ilam harcı ve temyiz başvuru harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 18/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
