MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 19. maddesindeki “Mevkuf ve mahkumlara ait tebliğlerin yapılmasını, bunların bulunduğu müessese müdür veya memuru temin eder” hükmü ile 5271 sayılı CMK"nın 35/3. maddesindeki “İlgili taraf serbest olmayan bir kişi veya tutuklu ise tebliğ edilen karar, kendisine okunup anlatılır.” hükmü karşısında, cezaevinde hükümlü olarak bulunan sanığa gerekçeli kararın tebliğine ilişkin evrakda, bu kararların sanığa okunduğuna dair herhangi bir ifadeye yer verilmediğinden gerekçeli kararın usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği anlaşılmakla, sanığın temyizi süresinde kabul edilerek, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığa atılı hakaret suçuna ilişkin yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, TCK’nın 66/1-e ve 67/4. maddelerine göre, önceden verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ile yeniden suç işlediği tarih arasındaki durma süresi de çıkarıldığında, suçun tabi bulunduğu 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımının temyiz inceleme sürecinde gerçekleştiği anlaşıldığından, sanık ..."in temyiz itirazları bu nedenle, yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeyen hükmün (BOZULMASINA), ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK."nın 66/1-e, 67/4. ve CMK"nın 223/8. maddeleri gözetilerek (DÜŞMESİNE), 27/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.