Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/45580 Esas 2020/8446 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ: ... 8. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının davalı iş yerinde 2013 yılında emekli olduktan sonra da çalışmaya devam ettğini, ancak davalının bu durumu kuruma bildirmediğini, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeni ile iş sözleşmesine haklı olarak son verdiğini belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti taleplerinin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf başvurusu :
İlk Derece Mahkemesinin kararma karşı davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, istinaf başvurusunun kısmen kabulüne karar verilerek, davacının hizmet süresi 30.10.2008 - 11.11.2013 tarihleri arasında 5 yıl 12 gün olarak tespit edilerek 17.304,14 TL kıdem tazminatının davalıdan tahsiline, diğer alacak taleplerinin ise reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Bölge Adliye Mahkemesinin kararma karşı davacı vekili temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Tarallar arasında davacının hizmet süresi itilafhdır.Somut olayda, davacı davalı iş yerinde 2013 yılında emekli olduktan sonra da çalıştığını iddia ederek alacak talebinde bulunmuştur. Dinlenilen davacı tanıkları davacının emekli olduğu tarihten sonra da iş yerinde baş şoför olarak çalışmaya devam ettiğini, emeklilikten sonra çalışmanın 2 yıl kadar sürdüğünü belirtmişlerdir. Davacının davalı tanığı olarak dinlenildiği dosyalarda da halen çalışmasının devam ettiğini belirttiği anlaşılmış olup, en son dinlenildiği dosyanın duruşma tarihinin ise 07.07.2014 olduğu anlaşılmıştır. Bu durumda davacının İlk Derece Mahkemesinde aldırılan bilirkişi raporunda olduğu üzere emeklilikten sonra 2015 yılına kadar çalıştığı davacı tarafından ispat edilmesine rağmen davacının hizmet süresinin emekli olduğu tarih olan 11.11.2013 tarihine kadar hesaplanması ve tespit edilen bu hizmet süresi dikkate alınarak kıdem tazminatına hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebidir.SONUÇ:Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.07.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.