MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Gerekçeli karar başlığında, ...’un sıfatının “mağdur” yerine “müşteki sanık” , ...’nun sıfatının “sanık” yerine “müşteki sanık” olarak gösterilmeleri ve bozma öncesi kasten yaralama suçundan kesinleşen hükmün mağduru ...’in isim ve kimlik bilgilerinin yazılması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 232/2-b maddesine aykırı davranılması,
2) Bozma ilamına uyularak aldırılan Samsun Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 29.06.2017 tarihli ve Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulunun 30.07.2018 tarihli raporlarının hükme esas alındığı ve bu raporlarda mağdurun yaralanmasının basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olduğu belirtildiği halde, sanık hakkında kurulan hükümde temel cezanın 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi yerine TCK"nin 86/1. maddesi gereğince belirlenmesi sureti ile fazla ceza tayin edilmesi,
3) Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başka sabıkasının bulunmadığı da gözetildiğinde, sanık hakkında tekerrüre esas alınan Samsun 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.12.2009 tarihli ve 2008/283 Esas - 2009/1158 Karar sayılı ilamının 5237 sayılı TCK"nin 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçuna ilişkin olduğu, bahse konu suçun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi uyarınca uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla, TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, tekerrüre esas alınan hükümde uzlaştırma işlemi uygulanıp uygulanmadığı
mahkemesinden araştırılarak sonucuna göre 5237 sayılı TCK"nin 58/3. maddesi uyarınca zorunlu olarak TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasına hükmolunması gerekip gerekmediğinin ve CMK’nin 231/5. maddesi ile TCK"nin 58, 50, 51. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 05.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.