9. Ceza Dairesi Esas No: 2020/5314 Karar No: 2020/2370 Karar Tarihi: 30.11.2020
Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/5314 Esas 2020/2370 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin görevini kötüye kullanması suçuyla mahkumiyet kararı vermiştir. Kararda, suçun TCK'nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlendiği belirtilmiştir. Sanığa adli para cezası verilmiş ve aynı kanunun 53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasından yasaklanması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca adli para cezasını ödemediği takdirde sanığın cezasının hapse çevrileceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri, TCK'nın 53/1-a ve 53/5. maddeleri, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Yasanın 106/3 maddesi ve 6545 sayılı kanunun 81. maddesidir.
9. Ceza Dairesi 2020/5314 E. , 2020/2370 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Görevi kötüye kullanma Hüküm : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Dosya içeriğine göre 18/01/2009 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 2009 olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş, hükümden önce 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak adli para cezasını ödemediği takdirde kalan cezanın 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Yasanın 106/3 maddesi uyarınca hapse çevrilmesine karar verilmesi infaz sırasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işleyen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasından yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 30/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.