MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 27/09/2017 tarih ve 2014/1432-2017/559 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı banka tarafından verilen ve keşidecisi ... olan, 30.05.2009 keşide tarihli ve 40.000 TL bedelli çekin ciro silsilesi neticesinde müvekkili firmaya geçtiğini, 01.06.2009 tarihinde çekin tahsili için yapılan müracaat neticesinde çekin karşılığının olmadığının anlaşıldığını, çekin karşılıksız olması nedeniyle icra takibi başlatıldığını, icra takibine borçlu ..."in 06.07.2009 tarihinde itiraz ettiğini, bunun üzerine alınan raporda çek üzerindeki imzanın ..."e ait olmadığının tespit edildiğini, mahkemenin itirazın kabulüne ve takibin durdurulmasına karar verdiğini, davalı bankanın sahte evraklar ile yapılan başvuruya istinaden çek karnesi verilmiş olması nedeniyle müvekkilinin uğradığı zarardan sorumlu olduğunu ileri sürerek 40.000 TL zararın 30.05.2009 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın öncelikle husumet nedeniyle reddini, bunun kabul edilmemesi halinde ise müvekkilinin üzerine düşen yükümlülüğü yerine getirdiğini ve zarar nedeniyle kusurunun bulunmadığını savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve alınan bilirkişi raporları ile tüm dosya kapsamına göre, davalı bankanın dava dışı üçüncü kişiye çek karnesi verirken gerekli araştırmayı yapmadığı, yeterli araştırmayı yapsa idi sahte evraklarla başvuran dava dışı şahsa çek karnesi verilmeyeceği, bunun yanında davacının da sahteciliği yapan dava dışı şahıs hakkında gerekli araştırmayı yapmaksızın çeki kabul ettiği, buna göre tarafların zarara müterafik kusurlarıyla sebebiyet verdikleri gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 20.000 TL’nin 30.05.2009 tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.024,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 11/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.