MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
11.01.2011 tarih ve 6099 sayılı Kanunla değişik Tebligat Kanununun 10/2. maddesi gereğince tebligatın muhatabın bilinen en son adresine yapılması, bilinen en son adresinin tebligata elverişli olmaması veya tebligat yapılamaması halinde adres kayıt sistemindeki adresine aynı Kanunun 21. maddesi gereğince tebligat yapılmasının zorunlu olduğu nazara alınarak yapılan dosya incelemesinde, duruşmada şikayetçi olarak davaya katılan ... ile Hakan’ın yokluklarında kurulan hükmün, 18.02.2015 tarihli duruşmada bildirip aynı zamanda mernis adresi olan adreslerine şerh düşülmek kaydıyla gönderilip, muhatabın adresten geçici olarak ayrıldığının belirlenmesi veya tebellüğden imtina etmesi halinde Tebligat Kanununun 21/1, muhatabın adreste hiç oturmadığının ya da adresten sürekli olarak ayrıldığının belirlenmesi durumunda ise aynı Kanunun 21/2. maddesine göre tebliği gerekirken "tebliğ imkansızlığı" gerekçesiyle doğrudan 21/2. maddeye istinaden yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşıldığından, katılanlar ...’a gerekçeli kararın usulünce tebliğiyle verildiği takdirde temyiz ve cevap dilekçelerinin eklenip, hükmün temyizi halinde bununla ilgili ek tebliğname düzenlenmesinden sonra Dairemize iade edilmek üzere esası incelenmeyen dosyanın mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.