Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2017/4596 Esas 2017/8148 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, yaşlılık aylığı bağlanması istemine ilişkindir. 
Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonrası davanın kabulüne karar verilmiştir. 
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. 
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 297. maddesinde "Hüküm sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir", hükmü öngörülmüştür. Hükümlerin çelişkiden uzak ve infaza elverişli olması kamu düzeniyle ilgilidir.
Dava dosyası incelendiğinde, mahkemece her ne kadar, “Davacının, 25 yıl hizmet ve 9000 gün prim ödeme koşulunu birlikte taşıdığı anlaşıldığından emekliliğe hak kazandığının tespitine,” şeklinde hüküm kurulmuş ise de; davacının aylık başlangıç tarihinin belirtilmemesi infazda tereddüte yol açacağından, mahkemece, dosyayı temyiz eden Kurum vekili temyizi kapsamında, aylık başlangıç tarihinin belirlenmesi gerekmektedir.
Diğer taraftan hükme esas alınan bilirkişi raporunda, sigortalılık süreleri olarak, 03.03.1984 - 03.09.1985 tarihleri arası 480 gün askerlik, 11.02.1988-01.10.2008 tarihleri arası 7910 gün zorunlu Bağ-Kur hizmeti, 11.09.2008 - 26.01.2009 tarihleri arası 126 gün 5510/4-a hizmeti ile 01.07.2011 - 30.04.2015 tarihleri arası 1380 gün isteğe bağlı sigortalılık olarak toplam 9896 gün kabul edilmiş ise de, 5510/4-a lı hizmetler ile zorunlu Bağ-Kur hizmetlerinden çakışan 20 günlük sürenin dışlanması ile birlikte toplamda 9406 günlük primi ödenmiş hizmetinin bulunduğu, yanlışlığın 11.02.1988 - 01.10.2008 tarihleri arası sigortalılık süresinin 7420 gün yerine 7910 gün olarak alınmasından kaynaklı olduğu belirgin olup, tahsis şartlarının değerlendirilmesinde bu hususların gözönüne bulundurulması yerine, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 21/11/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.