MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın bina dahilinde mağdura ait telefonu kullanma bahanesi ile alarak çalmış olduğunun anlaşılması karşısında, eyleminin TCK"nın 142/1-b kapsamında yer almasına rağmen yazılı şekilde uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin infaz şeklini düzenleyen 5275 sayılı İnfaz Kanunun 108. maddesinde hapis cezasına ilişkin olarak açıklamada bulunulmasına, aynı yasada adli para cezasının infazına ilişkin 106. maddesinde ise mükerrirliğe ilişkin bir düzenlemenin bulunmamasına göre, 5237 sayılı Yasanın 58. maddesindeki mükerrirlere özgü infaz rejiminin hapis cezaları hakkında uygulanabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne de 58. maddenin tatbik edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından TCK"nın 58. maddesi ile ilgili kısım çıkartılarak eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.12.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.