Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/13294 Esas 2016/3567 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :..........Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki hakem kararının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı talebin kısmen kabulüne dair verilen kararın süresi içinde karşı taraf (davalı) vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Talep eden (davacı) vekili, davalıya kasko sigortalı olan müvekkiline ait aracın direksiyon hakimiyetinin kaybedilmesi sonucu 14.08.2014 tarihinde devrilerek pert olduğunu, sürücü değişikliği yapılmadığını, kasko araç değer listesi ve aracın emsal değeri baz alınarak belirlenen 43.951 TL tazminatın 29.09.2014 tarihinden işleyecek merkez bankasının mevduat bankalarına uyguladığı en yüksek faiziyle birlikte karşı taraftan (davalı) tahsilini talep etmiştir.
Karşı taraf (davalı) vekili, aracın gerçek sürücüsü alkollü olduğundan sürücü değişikliği yapıldığını, buna ilişkin savcılığa suç duyurusunda bulunulduğunu, sonucunun bekletici mesele yapılması gerektiğini beyanla talebin reddini savunmuştur.
Hakem heyetince 26/03/2015 tarihli, 2015/2491 karar sayılı kararı ile, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre başvurunun kısmen kabulü ile 26.600 TL"nin 05.10.2014 tarihinden itibaren işleyecek 3095 sayılı yasanın 2. maddesinde tanımlanan faiziyle birlikte.......... alınarak başvuru sahibi ..."na verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, karşı taraf (davalı) vekilinin karara itirazı üzerine Hakem heyetince 29/06/2015 tarihli, 2015/İHK-521 karar sayılı kararı ile itirazın reddine karar verilmiş........... Asliye Ticaret Mahkemesi"nce 04/08/2015 tarihli,2015/1310 D.İş Esas,2015/1310 D.İş Karar sayılı kararı ile Sigorta Tahkim Komisyonunca verilen Sigorta Hakem Kararının ve eklerinin saklanma koşullarının oluştuğu anlaşılmakla HMK"nın 436/3.maddesi uyarınca mahkemede saklanmasına, mahkeme değişik
iş kaydının kapatılmasına karar verilmiş,hakem kararı karşı taraf (davalı) vekili tarafından temyiz edilmiştir.
14.06.2007 tarih, 26552 Sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve aynı tarihte yürürlüğe giren 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30. maddesinin 12. fıkrası “Uyuşmazlığa düşen taraflar arasında, açık ve yazılı şekilde yapılması gereken sözleşme ile daha yüksek bir tutar belirlenmemişse, hakemin verdiği kırk bin Türk Lirasına kadar olan kararlar her iki taraf için kesindir. Kırk bin Türk Lirasının üzerindeki kararlar için temyize gidilebilir.” hükmünü içermektedir. Temyize konu hakem kararında 26.600 TL maddi tazminata hükmedilmiş olup, karar, Sigortacılık Kanunu 30/12. maddesine göre miktar itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, karşı taraf (davalı)vekilinin temyiz dilekçesinin hakem kararının kesin olması nedeniyle REDDİNE, 21.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.