MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp, hükmedilen ceza miktarına göre sanık müdafilerinin duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Tüm dosya içeriği nazara alındığında sanığın olay günü mağdureye masaj yapma şeklindeki fiziksel temas içeren eyleminin kısa süreli, ani ve hareketler yönünden kesiklik göstermesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinin ikinci cümlesinde tanımlanan sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu ve mahkemenin alt sınırdan temel cezayı belirleyip, gerçekleştirilen kanun değişikliğiyle anılan fiil için öngörülen ceza miktarında değişiklik yapılmadığı anlaşıldığından, bu husus bozma nedeni yapılmamış ve hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 19.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.