MAHKEMESİ : Manavgat 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 30/06/2011
NUMARASI : 2009/394-2011/387

A.. A.. ile Hazine, Ç.. K.. ve G.. G.. ve müşterekleri aralarındaki tapu iptali, tescil ve tescil davasının kısmen kabulüne kısmen reddine dair Manavgat 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nden verilen 30.06.2011 gün ve 394/387 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı A.. T.. tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı vekili dava dilekçesinde; mevkii ve sınırlarını açıkladığı ve sayılı parselin kuzey ve güneyinde kalan taşınmaz bölümlerinin vekil edeni tarafından aralıksız-çekişmesiz malik sıfatıyla zilyet olduğunu, kazanma koşullarının vekil edeni yararına gerçekleştiğini belirterek bu taşınmaz bölümlerinin TMK’nun 713/1. fıkrası gereğince vekil edeni adına tapuya kayıt ve tesciline, bundan ayrı 14 sayılı parselin kayıt maliki ve davalıların mirasbırakanı H.. A.. Ü..’ın öldüğünü, 1327 doğumlu olduğunu, TMK’nun 713/2. fıkrası uyarınca ölüm tarihinden itibaren yirmi yıllık kazanma süresinin dolduğunu, tapu kütüğünün bu nedenle hukuki değerini yitirdiğini açıklamak suretiyle davalıların mirasbırakanı adına olan sayılı parselin tapu kaydının iptali ile vekil edeni adına aynı şekilde tapuya kayıt ve tesciline karar verilmesini istemiştir. .
Davalılardan N.. Y.., S.. Ü.., S.. Ü.. ve Y.. Ü.. 25.02.2010 tarihli yargılama oturumunda davayı kabul ettiklerini bildirmişlerdir.
Diğer davalılar davanın reddine karar verilmesini savunmuşlardır.
Mahkemece, “teknik bilirkişi G.. D.. K..’ın raporuna ekli krokide C ve A harfleriyle gösterilen taşınmaz bölümlerine yönelik davanın feragat nedeniyle reddine, sayılı parselin tapu kaydının iptali ile davacı adına tapuya kayıt ve tesciline” karar verilmesi üzerine, hüküm davalılardan sadece A.. T.. tarafından tapu iptali ve tescil davası yönünden temyiz edilmiştir.
Dava, TMK’nun 713/2. fıkrasında yer alan maliki yirmi yıl önce ölmüş ve tapu kaydı bu nedenle hukuki değerini yitirmiş hukuki sebebine dayalı olarak TMK’nun 713/1, 2 ve 3402 sayılı Kadastro Kanunu"nun 14. maddesi gereğince açılan mülkiyetin aktarılmasına ilişkin tapu iptali ve tescil davasıdır.
Mahkemece, sadece üç yerel bilirkişinin beyanı ile yetinilerek hüküm kurulduğu belirlenmiştir. 3402 sayılı Kadastro Kanunu’nun 14/1. maddesi uyarınca zilyetlik maddi olaylardan olup yerel bilirkişi ve tanık dahil her türlü delil ile kanıtlanması mümkündür. Bu bakımdan, taraflar tanık bildirdiği halde sadece üç yerel bilirkişinin beyanı ile yetinilerek hüküm kurulmuş bulunması zilyetliğin aralıksız-çekişmesiz ve malik sıfatıyla zilyetlik olup olmadığı konusunda duraksama yaratmaktadır. 27.07.2010 tarihli yargılama oturumu ara kararı ile keşif günü belirlenmiş, ancak, keşif için hazırlanacak araç ve ücreti konusunda bir açıklama yer almamıştır, bundan ayrı tanıkların ne şekilde dinleneceği hususunda da herhangi bir açıklamaya yer verilmemiştir. Davacı vekili delil listesinde M.. E.., M.. E.. ve F.. U.. isimli tanıklarını bildirdiği ve vazgeçme olmadığı halde Mahkemece herhangi bir gerekçe gösterilmeksizin davacı tanıklarının dinlenilmemiş olması usul ve Kanuna aykırıdır.
Bu bakımdan Mahkemece yeniden yapılacak keşifte yerel bilirkişi ve tanıkların HMK’nun 243 ve 244. maddeleri gereğince davetiye ile keşif yerine çağrılmaları aynı Kanunun 259. maddesi uyarınca uyuşmazlığın taşınmaza ilişkin bulunması nedeniyle keşif yerinde dinlenilmeleri, zilyetliğin başlangıç ve süresiyle malik sıfatıyla zilyetlik olup olmadığı hususlarının yerel bilirkişi ve tanıklardan sorularak açıklığa kavuşturulması, beyanlar arasında çelişki bulunduğu takdirde yüzleştirilmek suretiyle HMK’nun 261. maddesi gereğince aykırılığın giderilmesi, yerel bilirkişi ve tanıkların keşif yerinde ayrı ayrı dinlenilmesinin düşünülmesi gerekmektedir.
Öte yandan TMK’nun 713/2. fıkrasıyla, 3402 sayılı Kadastro Kanunu"nun 15/2. fıkraları karşısında 5403 sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu"nun ilgili hükümlerinin uygulama olanağı görülmemektedir. TMK’nun 713/2, fıkrasına göre; “ aynı koşullar altında, malik tapu kütüğünde anlaşılamayan veya yirmi yıl önce ölmüş yada hakkında gaiplik kararı verilmiş bir kimse adına kayıtlı bulunan taşınmazın tamamını veya bölünmesine sakınca olmayan bir parçasının zilyedi de, o taşınmazın tamamı, bir parçası veya bir payı üzerindeki mülkiyet hakkının tapu kütüğüne tesciline karar verilmesini isteyebilir” benzer hüküm 3402 sayılı Kadastro Kanunu"nun 15/2. fıkrasında yer almaktadır.
Söz konusu her iki madde ve fıkra, somut olay bakımından 5403 sayılı Kanun hükümleri karşısında özel nitelikli hükümler olduğu kabul edilmelidir.
Davalı A.. T..’ın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulüyle hükmün 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 405,15 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalı A.. T.."a iadesine, 20.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.