Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/7124 Esas 2020/569 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/7124
Karar No: 2020/569

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/7124 Esas 2020/569 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2019/7124 E.  ,  2020/569 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi
    DAVA TÜRÜ : Boşanma

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından; yoksulluk nafakası yönünden, davalı kadın tarafından ise hükmün tamamı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı erkeğin tüm, davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Davalı kadın, dava dilekçesinde 50.000 TL maddi tazminat talep etmiş, dilekçenin içeriğinde ise; evlilik içinde eşine bir miktar para ve altın verdiğini, maddi zarara uğradığını belirterek maddi tazminat talebinde bulunmuştur. Mahkemece davalı kadının maddi tazminat talebi Türk Medeni Kanunu"nun 174/1. maddesi kapsamında kabul edilerek talebin reddine karar verilmiştir. Davalı kadının tazminat talebi sadece Türk Medeni Kanunu"nun 174/1. maddesi kapsamında olmayıp, aynı zamanda bağımsız nitelikte talepleri de içermektedir. Mahkemece, hakimin davayı aydınlatma görevi çerçevesinde (HMK m.31) davalı kadına talep ettiği tazminatların niteliklerinin ve hangi alacak talebi için ne miktarda talebi olduğunun açıklattırılıp, açıklamaya göre taleplerinin Türk Medeni Kanunu"nun 2. kitabından kaynaklanan davalardan olmayan kısımları yönünden nispi harcın peşin kısmının yatırılması için usulüne uygun olarak süre verilmesi (Harçlar Kanunu m.30-32) ve görev hususu da düşünülerek deliller değerlendirilip sonucu uyarınca bir karar verilmesi, aksi halde Harçlar Kanunu"nun 30. maddesi gereğince işlem yapılması gerekirken, belirtilen hususlar gözetilmeden maddi tazminat talebinin tamamının Türk Medeni Kanunu"nun 174/1. maddesi kapsamında değerlendirilip, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 218.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davalıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 30.01.2020 (Prş.)



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.