MAHKEMESİ : Çocuk Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Mahkemece, suça sürüklenen çocuğun haksız tahrikin etkisi altında eylemini gerçekleştirdiğine dair savunmasına, müştekinin hazırlık beyanları nedeniyle itibar edilmediği belirtilip hakkında haksız tahrik hükümleri uygulanmamış ise de, suça sürüklenen çocuğun aşamalarda, müştekinin çalıştığı kuaföre traş olmak için geldiğinde kendisine cinsel taciz niteliğinde sayılabilecek sözler söylediğini ve dokunmaya başladığını, buna sinirlenerek müştekiye dışarıda bir yer söyleyerek beklemesini söylediğini, müştekinin yanına gidince yine aynı şekilde konuşmaya başlaması üzerine eylemini gerçekleştirdiğini savunması, müştekinin de bu savunmaları destekler şekilde kuaförde traş olurken suça sürüklenen çocuk ile cinsel içerikli muhabbete girdiklerini beyan etmesi karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238-367 sayılı kararı ve Ceza Dairelerinin duraksamasız uygulamaları da dikkate alınarak, suça sürüklenen çocuğun ilk haksız hareketin karşı taraftan geldiği yönündeki savunmalarının aksinin ispatlanamaması nedeniyle şüpheli kalan bu halin suça sürüklenen çocuk lehine yorumlanarak hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 35/1. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuğun, işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin mahkeme tarafından takdirinde göz önünde bulundurulmak üzere sosyal inceleme raporu aldırılmaması karşısında, sosyal inceleme yaptırılmamasının gerekçesi kararda gösterilmeden hüküm kurulmak suretiyle 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunun 35/3. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca kısmen istem gibi BOZULMASINA, 06.07.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.