5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/14190 Esas 2017/5788 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14190
Karar No: 2017/5788

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/14190 Esas 2017/5788 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargıtay 19. Ceza Dairesi, 2015/14190 E. ve 2017/5788 K. sayılı kararında, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında mağdurun toplum olduğunu ve tüzel kişilerin suçtan zarar görse bile mağdur olarak kabul edilmeyeceğini belirtmiştir. Bu nedenle, meslek birliklerinin şikayetçi olması halinde durumun değişmeyeceği ifade edilmiştir. Kararda, sanığın aynı mağdura birden fazla kez aynı suçu işleyip işlemediği ve TCK'nın 43/1. maddesi uyarınca hüküm giyip giymeyeceği tartışılması gerektiği vurgulanmıştır. Bu sebeple, karar bozulmuş ve dosyanın yeniden değerlendirilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'dur.

19. Ceza Dairesi 2015/14190 E. , 2017/5788 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizin de benimsediği 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplum olduğu, 5237 sayılı TCK’nın hazırlanmasında esas alınan suç teorisine göre tüzel kişiler suçtan zarar gören olmalarına rağmen suçun mağduru sayılmayacağından meslek birliklerinin şikayetçi olması halinde de bu durumun değişmeyeceği cihetle; UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylem nedeniyle sanık hakkında; Bakırköy 1. Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 15.05.2013 tarih ve 2013/268 Esas, 2013/237 sayılı kararı ile verilip aynı gün incelemesi yapılan ve bozulmasına karar verilen Dairemizin 2015/13118 Esasında kayıtlı olan dava dosyasının da mevcut bulunduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosyanın incelenerek mümkün olması halinde birleştirilerek, suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 15.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.