Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, yersiz aylıkların tahsili amacıyla yapılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma kararına uyularak ilâmında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanakları 5335 sayılı Kanunun 30 ve 5510 sayılı Kanunun 96"ncı maddeleridir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalıya 01.01.1991 tarihinden itibaren SSK"dan yaşlılık aylığı bağlandığı, 02.01.1995-15.10.2009 arasında Marmara Üniversitesinde okutman olarak görev yaptığı, 14.07.2011 tarihinde yapılan tespitle davalının 02.01.1995-15.10.2009 tarihleri arasında 5434 sayılı Yasaya tabi olarak çalıştığının anlaşıldığı, bu durum üzerine davalı hakkında 20.01.2005-19.10.2009 tarihleri arasında yersiz yaşlılık aylığı ödemesinden dolayı borç tahakkuku yapıldığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen ilk karar Dairemizin 25.02.2019 tarih ve 2016/14918, 2019/1566 E,K sayılı kararı ile bozulmuş, bozma ilamında, Mahkemenin ret gerekçesinin hatalı olduğu, 5510 sayılı Kanunun 96-b ve 5335 sayılı Kanunun 30"ncu maddesi kapsamında sorumluluğun irdelenerek sonucuna göre karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Bozma kararından sonra sürdürülen yargılamada: davacının 5510 sayılı yasanın 96/b maddesi uyarınca hatalı işlemin tespiti tarihi olan 14.07.2011 den geriye doğru 5 yıllık sürede 2006/Ağustos-2009/Ekim döneminde ödenen miktarla sorumlu olduğu kanaatiyle,davanın kısmen kabulü ile, Davalının Biga icra müdürlüğünün 2012/4230 esas sayılı takip dosyasına yapmış olduğu itirazın 25.710,08-TL"lik kısmının iptaline, asıl alacak olan 25.710,08-TL"nin % 20"si oranında icra-inkâr tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Mahkeme tarafından bozma ilamı gereği yerine getirilmeden karar verilmiştir.
5335 sayılı Yasa"nın 30/4. fıkrası f bendi ""Yaş haddini aşmamış olmaları kaydıyla her derece ve türdeki örgün ve yaygın eğitim kurumlarında ders ücreti karşılığı ders görevi verilenler (üniversitelerde ders ücreti karşılığı ders görevi verilenler hakkında yaş haddini aşmamış olmaları kaydı aranmaz.)"" hükmünü düzenlediğinden, davacının çalıştığı Üniversiteden ve Yükseköğretim Kurumundan davacının çalışmasının yukarıda belirtilen istisna kapsamında olup olmadığı soularak sözleşmenin ders ücreti karşılığı yapıldığının anlaşılması durumunda davacının 5335 sayılı kanunun 30. maddesi kapsamına girdiği, sözleşmenin tam zamanlı yapıldığının anlaşılması durumunda ise davacının 5335 sayılı kanunun 30.maddesi kapsamına girmediği, gözetilerek 5510 sayılı Kanun"un 96. maddesi kapsamında irdeleme yapmaktan ibarettir. Bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 29.03.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.