MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 24/06/2005 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 17/12/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davalılar ...’nin işleteni ve ...’nin sevk ve idaresindeki araç ile müvekkillerinden ...’in maliki ve ...’in sevk ve idaresindeki araçla çarpışması neticesinde müvekkillerinin yaralandığı ve aracın hasara uğradığını belirterek maddi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalılar vekili, ıslaha karşı zamanaşımı def’inde bulunarak davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, 29/12/2015 tarihli kararında davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, kararın davalılar tarafından temyizi üzerine Yargıtay 17. Hukuk Dairesi’nin 18/03/2019 gün, 2016/4487 esas ve 2019/3071 karar sayılı ilamı ile davacılardan ... ve ...’in temyiz istemlerinin temyiz miktarı altında kalması sebebiyle temyiz dilekçesinin reddine, davacıların manevi tazminat talepleri olmamasına karşın manevi tazminata hükmedilmesi ve davalıların ıslaha karşı süresinde zamanaşımı def"inde bulunmasına karşı mahkemece olumlu-olumsuz bir karar verilmemiş olması sebebiyle bozulmasına karar verilmiş, bozma ilamına uyulmak suretiyle davalılar vekilinin ıslaha karşı zamanaşımı def’ini, ceza yargılamasının 25/09/2012 tarihinde kesinleşmiş olması nedeniyle yerinde olmadığı gerekçesiyle reddetmiş ve ıslah doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 109. maddesinin birinci fıkrasında; “Motorlu araç kazalarından doğan maddi zararların tazminine ilişkin talepler, zarar görenin, zararı ve tazminat yükümlüsünü öğrendiği tarihten başlayarak iki yıl ve
herhalde, kaza gününden başlayarak on yıl içinde zamanaşımına uğrar.” Ve aynı maddenin ikinci fıkrasında; “Dava, cezayı gerektiren bir fiilden doğar ve ceza kanunu bu fiil için daha uzun bir zamanaşımı süresi öngörmüş bulunursa, bu süre, maddi tazminat talepleri için de geçerlidir.” şeklinde düzenlemeler yer almaktadır.
Dosyanın incelenmesinde; olay tarihinin 15/08/2003 olduğu ıslah dilekçesinin 27/11/2015 tarihinde verildiği sabittir. Yukarıda yer verilen yasal düzenlemeler dikkate alındığında; ıslah edilen miktar bakımından yasada öngörülen ceza zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşılmaktadır. Şu hâlde; mahkemece, davalılar vekilinin ıslah edilen miktara yönelik süresinde zamanaşımı def’inde bulunması ve zamanaşımı süresinin de dolduğu hususları birlikte değerlendirilerek ıslah edilen miktar bakımından davanın reddedilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olması doğru olmamış kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, (1) nolu bentte açıklanan sebeplerle davalıların diğer temyiz itirazlarının reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 25/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.