Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/1726 Esas 2015/6488 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki koruma kararı istemine ilişkin davada .... Asliye Ceza ve Asliye (Aile) Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, 15 yaşını doldurmamış olması nedeniyle ceza sorumluluğunun bulunmadığı gerekçesi ile kovuşturulmasına yer olmadığına karar verilen çocuk hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 31/1 ve 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 5. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuklar hakkında koruyucu ve destekleyici tedbir kararı verilmesi istemine ilişkindir.
5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun çocukların korunmasına, hakların ve esenliklerin güvence altına alınmasına ilişkin usûl ve esasların düzenlenmesini amaç edinen 1. maddesi ile koruma ihtiyacı olan çocuklar ile suça sürüklenen çocuklar ayrı ayrı tutulmuş ve aynı Kanunun 3/a-1 maddesi ile “korunma ihtiyacı olan çocuk” ve 3/a-2 maddesi ile “suça sürüklenen çocuk” kavramları ayrı ayrı tanımları yapılmıştır.
Aynı Kanunun 3. maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi ile 7/1 maddelesi uyarınca koruyucu ve destekleyici tedbirlerin "çocuk hâkimi" tarafından alınacağı, görevli mahkemeler yönünden ise suça sürüklenen çocuklardan söz etmeyen geçici 1. maddesinin dördünce fıkrasında, çocuk mahkemesi bulunmayan yerlerde, bu mahkeme kurulup göreve başlayıncaya kadar korunma ihtiyacı olan çocuklar hakkında tedbir kararlarının, görevli aile ve asliye hukuk mahkemelerince alınacağı, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 26. maddesinin 1, 2 ve 3. fıkrası ile bu kanunun uygulamasına ilişkin yönetmeliğin, usûl ve esaslar hakkındaki 4 . maddenin (e ) fıkrası ile "mahkeme; çocuk mahkemeleri ile çocuk ağır ceza mahkemelerini, çocuk mahkemesi bulunmayan yerlerde aile ya da asliye hukuk mahkemeleri ile ceza mahkemelerini" demekle ve çocuk mahkemesi bulunmayan yerlerde görevli mahkemelerin çoçuk mahkemeleri sıfatıyla yargılama yapacaklarına dair hüküm bulunmadığından, suça sürüklenen çocuklarda ceza mahkemeleri yetkili kılınmıştır.
Somut olayda, hakkında tedbir kararı alınması istenen 14 yaşındaki küçüğün suçun şüphelisi olduğu, mağduru olmadığı anlaşıldığından, bu durumda, uyuşmazlığın yetkili ve görevli Asliye Ceza Mahkemesinde görülüp, sonuçlandırılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; HUMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince .... Asliye Ceza Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 26/06/2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.