Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/430 Esas 2016/9386 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı ... avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, iş sözleşmesinin haklı olmayan sebeple feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının ödenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı ... vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı belediyenin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, davacının alt işveren işçisi olarak asıl işverene ait iş yerinde normal zamanlarda haftanın altı günü ara dinlenme süreleri düşüldüğünde toplamda kırkiki saat çalıştığı, bu şekilde kanuni çalışma süresi olan haftalık kırkbeş saati aşan fazla çalışmasının bulunmadığı, ancak yılda bir kez Haziran ayında yapılan sergi hazırlığı için Mayıs ayında toplam yirmi gün, saat 09:00-21:00 arası çalışmak suretiyle kanuni çalışma süresini aşan fazla çalışma yaptığı dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Bu bakımdan hükme esas alınan bilirkişi raporundaki fazla çalışmaya ilişkin değerlendirme ve hesaplama yöntemi hatalıdır. Ayrıca davalılar arasında düzenlenen hizmet alım sözleşmesinde haftalık kırk saat çalışma öngörülmesine rağmen davacı işçi hizmet alım sözleşmesinin tarafı olmadığından ve davalı şirket ile davacı arasında, haftalık çalışma süresinin kırkbeş saatten az olduğu yönünde düzenlenen bir iş sözleşmesi olmadığından 4857 sayılı İş Kanunu"nun 41. maddesinde düzenlendiği şekilde davacının haftalık kırkbeş saati aşan çalışmalar fazla çalışma kabul edilmelidir. Davacının fazla çalışma ücreti, yukarıda belirtilen noktalar dikkate alınarak yeniden uzman bilirkişiye hesaplatılmalı, sonucuna göre bir karar verilmelidir. Yazılı şekilde hatalı bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.