Hırsızlık - başkasına ait kimlik bilgilerinin kullanılması suretiyle iftira - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4440 Esas 2020/9297 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4440
Karar No: 2020/9297
Karar Tarihi: 14.10.2020

Hırsızlık - başkasına ait kimlik bilgilerinin kullanılması suretiyle iftira - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4440 Esas 2020/9297 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında başkasının kimlik bilgilerini kullanarak iftira suçu işlemesi, hırsızlık ve mala zarar verme suçlamalarıyla ilgili olarak Asliye Ceza Mahkemesi'nde verilen hükümler incelenmiş ve sanığın temyiz itirazları reddedilerek, başkasının kimlik bilgilerini kullanarak iftira suçu suçlamasıyla birlikte hükümlere onanmış; ancak hırsızlık ve mala zarar verme suçlamalarında sanık lehine görüş bildirilerek, hükümler bozulmuştur. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiği ve uygulanması sırasında hak yoksunluklarının gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Hırsızlık suçu sanık tarafından işlenebileceği kabul edilirken, mala zarar verme suçunun ise çalınan eşyanın mülkiyetine yönelik olması nedeniyle ayrıca oluşturmadığı ve ilgili kanun maddesi açıklanmıştır. Bozma ihtiyacı, mala zarar verme suçu yönünden sanığın hükümlülüğüne karar verilmesi ve hırsızlık suçu yönünden hüküm kurulurken ilgili kanun maddelerinin uygun şekilde uygulanmamasından kaynaklanmıştır. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53, 141/1, 142/1-e maddeleri; 5320 sayılı Kanun'un 8/1. m

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/4440 E. , 2020/9297 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, başkasına ait kimlik bilgilerinin kullanılması suretiyle iftira, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1-Sanık hakkında başkasına ait kimlik bilgilerinin kullanılması suretiyle iftira suçundan kurulan hükmün incelenmesinde:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde ise:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara gerekçeye ve hakimin takdirine göre hırsızlık suçunun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın inşaatta bulunan elektrik kablolarını pense yardımıyla kesmek suretiyle çalması eylemi sırasında meydana gelen hasarın çalınan eşyanın mülkiyetine yönelik olması nedeniyle ayrıca mala zarar verme suçunu oluşturmayacağının göz ardı edilerek, mala zarar verme suçu yönünden beraati yerine yazılı şekilde hükümlülüğüne karar verilmesi,
2-Sanığın Koza Su evleri inşaatından suça konu elektrik kablolarını çalma eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesine uyduğu gözetilmeden aynı Yasanın 141/1. maddesi gereğince hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ceza süresi bakımından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesinin yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 14.10.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.