Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/9852 Esas 2020/5208 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9852
Karar No: 2020/5208
Karar Tarihi: 27.02.2020

Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/9852 Esas 2020/5208 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Suça sürüklenen çocuk eski kız arkadaşının babasına altı adet mesaj gönderdiği için kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunu işlemiş olduğu kararına varılmıştır. Ancak yerel mahkeme, suçun oluşmadığına kanaat getirerek beraat kararı vermiştir. Bu nedenle temyiz isteği reddedilmiş ve dosya incelenerek hüküm bozulmuştur. Uzlaşmaya tabi olan kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun CMK'nın 253. maddesi uyarınca yöntemine uygun olarak taraflara uzlaşma önerisi sunulması ve sonucuna göre karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 123. Maddesi: Kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu ile korunan hukuki yarar kişi özgürlüğünün korunması ve bireyin, psikolojik ve ruhsal bakımdan rahatsız edilmemesi ve yaşamını sağlıklı bir şekilde sürdürmesi olarak tanımlanmaktadır. Bu suçun oluşabilmesi için, kanun metninde yazılı bulunan telefon etme, gürültü yapma ya da aynı maksatla, hukuka aykırı bir davranışta bulunulması eylemlerinin bir kez yapılmasının yeterli olmadığı, eylemin ısrarla tekrarlanması, süreklilik arz etmesi ve sırf kişilerin huzur ve sükununu bozma saiki ile işlenmesi gerekmektedir.
- CMK'nın 253. Maddesi: Kovuşturması şikayete bağlı olan suçlarda, sulh yoluyla sonuçlandırılabilmesi amacıyla, mağdur veya mağduru azletme yetkisine sahip diğer kişilerle sanık arasında uzlaşma yolu açılmıştır.
- CMK'nın 254. Maddesi: Hizmet kusuruyla suç işlenmesi halinde, kamu zararı ve suçtan kaynaklanan zararların tazmini hususları ile tazminatın ödenmemesi hal

18. Ceza Dairesi 2019/9852 E. , 2020/5208 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Beraat
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu ile korunan hukuki yarar kişi özgürlüğünün korunması ve bireyin, psikolojik ve ruhsal bakımdan rahatsız edilmemesi ve yaşamını sağlıklı bir şekilde sürdürmesi olarak tanımlanmaktadır. Bu suçun oluşabilmesi için, kanun metninde yazılı bulunan telefon etme, gürültü yapma ya da aynı maksatla, hukuka aykırı bir davranışta bulunulması eylemlerinin bir kez yapılmasının yeterli olmadığı, eylemin ısrarla tekrarlanması, süreklilik arz etmesi ve sırf kişilerin huzur ve sükununu bozma saiki ile işlenmesi gerekmektedir.
İncelemeye konu olayda; suça sürüklenen çocuğun, eski kız arkadaşının babasına ait telefona aynı gün içerisinde öğlen saat 11:29 ile gece 04:08 saatleri arasında altı adet mesaj gönderdiğinin anlaşılması karşısında, suça sürüklenen çocuğun eylemlerinde katılanı psikolojik ve ruhsal bakımdan rahatsız etme saikiyle hareket edildiğinin kabulü gerektiği, başka bir deyişle bu fiilin TCK’nın 123. maddesiyle korunan hukuki yararın ihlali niteliğinde olduğu ve dolayısıyla kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun oluştuğu gözetilmeyerek, yerinde olmayan gerekçeyle beraat kararı verilmesi,
2) Yukarıda belirtilen bozmaya uyulması halinde, soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olan kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun, CMK"nın 253. maddesi uyarınca uzlaşmaya tabi olması karşısında, anılan Kanun"un 253 ve 254. maddelerinde öngörüldüğü biçimde, yöntemine uygun olarak taraflara uzlaşma önerisinde bulunulması ve sonucuna göre karar verilmesi zorunluluğu,
Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 27/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.